"Fountains and tramways"

Ο Zach Condon έχει θέσει ως στόχο να κλέψει τη δόξα των Arctic monkeys. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Παράλληλη πορεία. "Νέοι αυτοί, νέος και εγώ". "Δίσκο αυτοί ("Whatever people say I am, that's what I'm not"), δίσκο και εγώ ("Gulag orkestar")". "EP ("Who the fuck are Arctic Monkeys?") αυτοί; EP και εγώ ("Lon Gisland")". "Νέα μουσική κυκλοφορία αυτοί ("Favourite worst nightmare"); Νέα και εγώ (αναμένεται το φθινόπωρο)." "Συνεργασία με τον Dizee Rascal εσείς; Με τον Owen Pallet (Final fantasy) εγώ (για τις ανάγκες του Heartland)". "Μέχρι τότε όμως δεν τους αιφνιδιάζω με ένα ακόμα EP;"

Κάπως έτσι θα είχε η ιστορία, αν ένοιαζαν τους (συγκρότημα πλέον) Beirut όλα αυτά. Βέβαια, τα τραγούδια στο συγκεκριμένο EP, το οποίο είναι ψηφιακά διαθέσιμο από το Emusic, ξεφεύγουν λίγο από τους γνώριμους ρυθμούς. Και πάλι όμως, αρκεί η βαθιά συναισθηματική φωνή του, το πιάνο και οι χαρούμενες μελωδίες που χαρίζει, η διακριτική παρουσία της drum machine και η τρομπέτα του για να μας κυριεύσει ολοκληρωτικά η ευδαιμονία.

To 'Daylight storms' είναι εξαιρετικό! Shoegaze αισθητική και αέρινα φωνητικά, σε βαθμό υπέρμετρα σαγηνευτικό. Εύχομαι να μην πέσει σύντομα στα χέρια του Τάσου Πατώκου, γιατί θα διαδεχθεί το "Bravado" (διαβάστε την κριτική εδώ) του Olvis γρηγορότερα από ότι θα φανταζόταν.

Air formation - The dark has fallen
(Περισσότερα στο post του H20)

Έλάχιστος κόσμος παρακολούθησε τη συναυλία τους το 2002 (1 Δεκεμβρίου) στο club του Μύλου. Οι Idlewild επέλεξαν κιθαριστικά θορυβώδεις μουσικές από όλη τη δισκογραφία τους με έμφαση στο "The remote part". 5 χρόνια μετά και δύο από το "Warning / Promises" επιστρέφουν με το "Make another world". Κατά κάποιο τρόπο συνοψίζουν τις 4 προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Δεν πρόκειται να σας εκπλήξουν, αλλά με τραγούδια σαν το "In competition for the worst time" θα σας ξεσκώσουν. Ο Woomble ερμηνεύει θαυμάσια (τους στίχους του) και οι κιθάρες, τα drums και το μπάσο σε προσκαλούν να κινηθείς.

in: , , , ,