"...μας προσμένουν οι μεγάλοι κι οι απέραντοι δρόμοι, μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμα..."
Άραγε μπορεί ένα πολυτελές αυτοκίνητο, μία κερδοφόρα δουλειά, ένας γάμος να μας εξασφαλίσουν την ευτυχία; Κάποιοι θα βιαστούν να αναφωνήσουν "Μα, φυσικά!". Ίσως και να έχουν δίκιο. Τι φταίει όμως όταν παρ' όλο που τα πετυχαίνεις όλα αυτά η ζωή σου παραμένει άγευστη και άοσμη; Τι είναι αυτό που σου κρύβει και σου στερεί την εκπλήρωση των φιλοδοξιών σου;Στην αυλή των μικρών πραγμάτων μπορεί κανείς να συναντήσει απερίγραπτες συγκινήσεις, μπορεί να νιώσει την ανάσα της ευφορίας, να αισθανθεί την παλάμη της αισιοδοξίας να ακουμπάει στον ώμο του. Λέξεις, στίχοι, προτάσεις, μουσικές, βίντεο, σκέψεις, εικόνες, σιωπές, υποσχέσεις, συναυλίες, αδυναμίες, απομόνωση, φωτογραφίες, όνειρα, εφιάλτες, λεπτομέρειες, φως, σκοτάδι, θλίψη, στιγμές, απόγνωση, ερωτηματικά, τελείες, χαμόγελα, εκπλήξεις. Και λίγα λέω. Σχεδόν τα πάντα. Μια γλυκιά αύρα σε περιβάλλει αμέσως. Κάτι που σε αναστατώνει ευχάριστα. Κάτι που σου δείχνει μονοπάτια για να βαδίσεις. Το που θα βρεθείς μοιάζει ανούσιο. Ο στόχος έχει επιτευχθεί. Αφήνει πίσω του αναμνήσεις.
"The earth is not a cold, dead place." Το αποδεικνύει καθημερινά το blog της Rainman. Η αφορμή και ο λόγος για όλα τα παραπάνω. Τουλάχιστον εμένα καταφέρνει να με γοητεύει (το blog της και όχι η ίδια, μιας και δεν την έχω συναντήσει ποτέ. Εξάλλου αυτό δεν είναι το ζητούμενο.) σε κάθε επίσκεψη. Τα παρακάτω δύο τραγούδια από τα αγαπ(οι)ημένα μου Διάφανα Κρίνα (αν και το ντοκιμαντέρ για τον Scott Walker λίγο έλειψε να με κατευθύνει σε διαφορετικές επιλογές) είναι αφιερωμένα σε εκείνη.
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου