"...τραγουδάω τη μνήμη, τη χαρά, τη συγγνώμη, γιατί ξέρω πως τίποτα δε χάθηκε ακόμη"
Αναμνήσεις από τη συναυλία των Διάφανων Κρίνων
Για δυόμισι ώρες έκλεψαν τους δείκτες των ρολογιών, αφεθήκαμε στη μαγεία των υπέροχων συνθέσεών τους, τα άδεια μας ποτήρια πλημμύρισαν και πάλι με έξοχες μουσικές, περιπλανηθήκαμε με τις χάρτινες βάρκες τους σε αμέτρητους στιχουργικούς κόσμους, βυθιστήκαμε στις εικόνες που έπλασαν και ευωδίασαν οι καρδιές μας με ευτυχία. Η συνεργασία ήταν άψογη, ο ενθουσιασμός και ο αυθορμητισμός παρέμεινε αμείωτος σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ενώ όλοι τους φαινόταν να το διασκεδάζουν (χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Τσουκαλάς χόρευε και σιγοτραγουδούσε τους στίχους). Επικεντρώθηκαν στο πρόσφατο "Κι αγάπη πάλι θα καλεί" (το άγγιξαν ολόκληρο και άφησαν το δημιουργικό τους στίγμα), έδωσαν έμφαση στο "Ό,τι απόμεινε απ' την ευτυχία" και επέλεξαν και τραγούδια από την υπόλοιπη δισκογραφία τους.
Παραλειπόμενα:
Για δυόμισι ώρες έκλεψαν τους δείκτες των ρολογιών, αφεθήκαμε στη μαγεία των υπέροχων συνθέσεών τους, τα άδεια μας ποτήρια πλημμύρισαν και πάλι με έξοχες μουσικές, περιπλανηθήκαμε με τις χάρτινες βάρκες τους σε αμέτρητους στιχουργικούς κόσμους, βυθιστήκαμε στις εικόνες που έπλασαν και ευωδίασαν οι καρδιές μας με ευτυχία. Η συνεργασία ήταν άψογη, ο ενθουσιασμός και ο αυθορμητισμός παρέμεινε αμείωτος σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ενώ όλοι τους φαινόταν να το διασκεδάζουν (χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Τσουκαλάς χόρευε και σιγοτραγουδούσε τους στίχους). Επικεντρώθηκαν στο πρόσφατο "Κι αγάπη πάλι θα καλεί" (το άγγιξαν ολόκληρο και άφησαν το δημιουργικό τους στίγμα), έδωσαν έμφαση στο "Ό,τι απόμεινε απ' την ευτυχία" και επέλεξαν και τραγούδια από την υπόλοιπη δισκογραφία τους.Παραλειπόμενα:
- Θάνος Ανεστόπουλος (εμφανώς αδυνατισμένος και με νέα κόμμωση): "Κάναμε και βίντεο. Τρομάρα μας!" (λίγο πριν ακουστούν οι πρώτες νότες του "Με ρωτούν οι χειμώνες")
- Τα "Κυριακή των Βαΐων" και "Μουχλαλούδα: Η μπαλάντα της φωτιάς" έκαναν τις φλέβες μας να πάλλονται ταχύτερα.
- "Σ’ ένα όνειρο από χιόνι" και "Κάρμα". Ευχάριστη έκπληξη οι (θαυμάσιες) προσθήκες τους στο setlist.
- Η τρομπέτα του Νίκου Μπαρδή συνεχίζει να γοητεύει.
- "Στο πλάι σου". Εφτά χρόνια πριν από τον (συνήθη ύποπτο) Θάνο Ανεστόπουλο. "Ένα κομμάτι πολύ Eurovision". Το πρώτο που σκέφτομαι κάθε φορά που το ακούω.
- Το ανατριχιαστικό αντίο με τον "Τελευταίο σταθμό".
Παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστροΚάθε τι που ανασαίνει
Σε μια γη που ανατέλει
El Hombre solo
Ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά
Κάρμα
Το σώμα αυτό είναι δειλό
Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ’ την κόλαση
Αντί για σένα
Αγνός
Σ’ ένα όνειρο από χιόνι
Κι η αγάπη πάλι θα καλεί
Κυριακή των Βαΐων
Διάφανα Κρίνα
Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική
Κέρνα τους δαίμονες
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος
Σε μια γη που ανατέλει
Μ’ ένα άδειο ποτήρι
“Στην Κόλαση βαθιά”
Με ρωτούν οι χειμώνες
Στο πλάι σου
Μουχλαλούδα: Η μπαλάντα της φωτιάς
Τελευταίος σταθμός
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου