'Nightmare ending'

Νέες αστραφτερές μελωδίες λοξοδρομούν νοσταλγικά προς ξάστερα συναισθήματα και πανέμορφες αναμνήσεις που κρύβονταν για χρόνια στη σιωπή ξεδιπλώνονται μέσα στο χρυσοκέντητο, απέραντο ουρανό του 'Nightmare ending', του έκτου δίσκου του Matthew Cooper ως Eluvium. Σε λιγότερο από δύο βδομάδες θα νιώθουμε πλήρως την αξιοζήλευτη ζέση τους!

Eluvium - Entendre

Eluvium's Matthew Cooper: "'Nightmare ending' is both a summation and an expansion of everything that’s happened so far."

Eluvium - Envenom mettle

"When I was listening through everything, there were pieces where I would normally try to go in and change or redevelop to make it more “magical”, I guess—a kind of “suspension of disbelief” type of feeling. Some other songs would come out more clean or dreamlike... As time went on, I started to really be engaged by those imperfections. They were what made it human and beautiful; I grew attached to them. It basically became a big mental issue for me, realizing that the imperfect stuff was actually the true, perfect stuff."



"Your position (you were the rope around my neck) can't save you now (you were the finger on my trigger)"

Νέα κυκλοφορία από τους iLiKETRAiNS. Παρά τη μεγάλη διάρκεια του "Spencer Perceval" (περισσότερο από εννιά λεπτά) και το γεγονός ότι οι στίχοι του αναφέρονται στη δολοφονία ενός πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου ("Σωστά, μαντέψατε. Το όνομά του είναι Spencer Perceval") κατόρθωσαν για ακόμα μία φορά να αγκιστρώσουν πλήρως την προσοχή μου. Είναι αδύνατον να αντισταθείς στην εξαίσια ερμηνεία (ξεχειλίζει πάθος) του Dave Martin, στην αργόσυρτη οικοδόμηση της έντασης, στις κιθαριστικά μελαγχολικές μελωδίες και στο καθαρτήριο φινάλε του. Δε θα θες να τελειώσει. Ένα single που πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσεις ("Η προτροπή σου ήταν περιττή. Το έχω ήδη παραγγείλει.")

iLiKETRAiNS - Spencer Perceval

Ο γιατρός του H2O, του συνέστησε δύο εβδομάδες αποχή από internet και (κυρίως) blogs, μήπως γλιτώσει την εξάρτηση. Ο δικός μου ήταν πιο αυστηρός και μου επέβαλλε τιμωρία (για προσπαθήστε το) ένα μήνα! Οπότε όλα τα παρακάτω τραγούδια προορίζονται για εσάς. Με την ελπίδα να με ξεχάσετε σύντομα και να μπορέσω να αλλάξω τη θεματολογία του blog μου.

65daysofstatic - When we were younger & better ("The desruction of small ideas". Πλημμυρισμένο με περίτεχνα δομημένες συνθέσεις, αλλεπάλληλες ηχητικές επιθέσεις και υποχωρήσεις σε ανύποπτες στιγμές, ηλεκτρονικές παρεμβολές, γοητευτικά λυσσασμένα drums, βιολιά (!), ευωδιές θορύβου, συμμετοχές, ... Το αποτέλεσμα για τρίτη φορά απλά αποκαλυπτικό.)

Eluvium - Indoor swimming at the space station
("Copia". Η ομορφότερη συντροφιά.)

Do make say think - A with living ("You, you're a history in rust". Με κάθε νέα τους δισκογραφική δουλειά πυρπολούν τις αισθήσεις μου με ευτυχία.)

The Twilight sad - I'm taking the train home ("Fourteen autumns & fifteen winters". Η προφορά και το ακορντεόν είναι δύο από τους λόγους που δυσκολεύομαι να αποχωριστώ (πατώντας stop) αυτόν το δίσκο.)

Air formation - I can't remember waking up ("Daylight storms". Μία ευκαιρία. Αυτό χρειάζονται. Θα σε κατακτήσουν.)

Jesu - Stanlow ("Conqueror". Ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία.)
Explosions in the sky - What do you go home to? ("All of a sudden I missed everyone". Περίμενα περισσότερα. Οι υποσχέσεις πρέπει να κρατιούνται.)

Grails - Silk road (Ανακάλυψα την ύπαρξή τους πρόσφατα χάρη σε ένα post του M.Hulot. Το "Burning off impurities" δε με έχει ικανοποιήσει. Έχει τα χρονικά περιθώρια ακόμα να το πετύχει.)

Logh - Saturday nightmares ("North". Πιάνο και ακουστικές κιθάρες. Η καινούργια τους αγάπη.)

Και φινάλε με το τραγούδι που μου αρέσει περισσότερο από το "Sky blue sky".


"On and on and on we'll stay together
On and on and on...
One today we'll disappear together in a dream"



"...wordless songs, each holding an entire movie's worth of emotion"

Ο τίτλος της συγκεκριμένης δημοσίευσης αποτυπώνει με ακρίβεια (εναλλακτικά με σαφήνεια) το πλήθος των συναισθημάτων που σου δημιουργούν τα ακόλουθα τραγούδια. Είτε βασίζονται στο πιάνο (Eluvium), είτε το χρησιμοποιούν για το ξεκίνημα των εξαίσιων συνθέσεών τους (65daysofstatic), είτε στοιχειώνουν τα κομμάτια με την αύρα του (Helios). Σε κάθε περίπτωση είναι μοιραίο να τα αγαπήσεις. Βέβαια, αν σπεύσεις να προμηθευτείς τον κάθε δίσκο είναι άλλο θέμα (Πως; Δεν πρόκειται να το πράξεις;)

"Copia" το όνομα του νέου, τέταρτου δίσκου του Matthew Cooper. Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και στόχευσε διάνα (για ακόμα μία φορά), αγγίζοντας την καρδιά των μουσικόφιλων.

Όταν ο Keith Kenniff δεν παρακολουθεί μαθήματα στο μουσικό κολέγιο που φοιτεί, ηχογραφεί μουσική ως Helios (και ως Goldmund). Το "Eingya" βρέθηκε στα δισκοπωλεία της Θεσσαλονίκης πέρυσι. Δυστυχώς, σε λίγα δευτερόλεπτα εξαντλήθηκε, οπότε μην προσπαθήσετε να το αναζητήσετε.

Helios - Halving the compass
Helios - Paper tiger


Και φινάλε με δύο τραγούδια (αυτά που τους κλείνουν) από δύο δίσκους, που κάθε λάτρης της μουσικής οφείλει να έχει στη δισκοθήκη του, δίπλα στο Spiderland των Slint, στο Agætis byrjun των Sigur Ros, το Lift your skinny fists like antennas to heaven των Godspeed you! Black emperor, σε εκείνους των Mogwai, ...


65daysofstatic - Aren't we all running

ΥΓ. To "The destruction of small ideas" κυκλοφορεί στις 30 Απριλίου.

Follow their traces