Bank bang... (rock & roll)

"Προσφέρεται ταινία που θα χαρίσει μια αλήθεια, μια δύναμη που πηγάζει μέσα από την αγάπη των ανθρώπων που την φτιάξανε και μια αξιοπρέπεια έχοντας ως αρχή να μην κοροϊδέψει τον κόσμο".
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Γοητευτικά καλογραμμένο σενάριο (από το Βασίλη Χαραλαμπόπουλο) με πλοκή, με πλήθος έξυπνων ιδεών, πετυχημένες κωμικές ατάκες, διαρκή δράση, ερωτισμό και ανατροπές, υποσχόμενη σκηνοθεσία από τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο, εύστοχες επιλογές ηθοποιών και δυο ρόλοι ενσαρκωμένοι από Μιχάλη Ιατρόπουλο και Γεράσιμο Σκιαδαρέση καταδικασμένοι να κλέψουν τις εντυπώσεις. Η καλύτερη φετινή (αισιόδοξη) ελληνική ταινία! ***

in:


"Sit with me a while and let me listen to you, talk about your dreams and your obsessions..."

01. Elbow - The seldom seen kid
02. The Walkmen - You & me
03. Portishead - Third
04. Have a nice a life - Deathconciousness
05. Shearwater - Rook
06. 2l8 - He & She, angry enough to keep loving in the Dark Ages
07. TV on the radio - Dear Science,
08. Fuck Buttons - Street horrrsing
09. Spiritualized - Songs in A & E
10. The Notwist - The devil, you + me
11. Mogwai - The hawk is howling
12. Get well soon - Rest now, weary head! You will get well soon
13. Matt Elliott - Howling songs
14. Wild Beasts - Limbo, panto
15. DeVotchKa - A mad & faithful telling
16. Department of eagles - In ear park
17. Maybeshewill - Not for want of trying
18. Deerhunter - Microcastle / Weird Era cont.
19. Why? - Alopecia
20. Murder by death - Red of tooth and claw

in:


"I was on the outs for a while, but now things are (almost) alright..."

Δίσκοι που θα μπορούσαν να βρίσκονται στη λίστα, αλλά δεν τα κατάφεραν (ωστόσο μία θέση στην καρδιά μου (συγκεκριμένα στο μουσικό τμήμα της) και στο cd player τη βρήκαν)

Destroyer - Trouble in dreams
Sigur Rós - Með suð Í eyrum við spilum endalaust
The Gutter twins - Saturnalia
Rökkurró - Það kólnar í kvöld
Nick Cave and the Bad Seeds - Dig!!! Lazarus, Dig!!!
Glissando - With our arms wide open we march towards the burning sea
Jóhann Jóhannsson - Fordlandia
The Dears - Missiles
Helios - Caesura
Wolf parade - At Mount Zoomer
Wilderness - (k)no(w)here
Pacific UV - Longplay 2
Peter Broderick - Float
Love is all - A hundred things keep me up at night
Hercules and love affair - Hercules and love affair

Αγαπημένα soundtrack
Johan Soderqvist - Let the right one in
Jonny Greenwood - There will be blood
The Cinematic orchestra - The crimson wing: Mystery of the flamingos

EP και singles

Her name is Calla - The heritage
Maybeshewill / Her name is Calla - Split
The Twilight sad - Here, it never snowed. Afterwards it did.
iLiKETRAiNS - The Christmas tree ship EP
Piano magic - Dark horses EP
Abbie Gale - Fall
Animal collective - Water curses EP
Olafur Arnalds - Variations of static EP
Kyte - Two sparks, two stars EP


Αγαπημένοi ελληνικoί δίσκοι
Διάφανα Κρίνα - Κι αγάπη πάλι θα καλεί
Sleepin Pillow - Apples on an orange tree
Flakes - Lick your fingers if you like it

Απογοήτευση
of Montreal - Skeletal lamping

Αναμενόμενες συναυλίες
65daysofstatic
Mogwai
Maybeshewill
Junior boys

Δίσκοι (διαφαινόμενοι, αν και όχι οι μοναδικοί) σταθμοί του 2009
Animal collective - Merriweather post pavilion
Grizzly bear
Dälek - Gutter tactics

in:


0

"The wind that lifts the leaves against the night"

Efterklang
Peter Broderick
An Club, 06 Δεκ 2008

Αν ζούμε διότι μας περιμένουνε συναντήσεις που αξίζει να τις ζήσουμε, τότε σίγουρα η μαγευτική συναυλία των Efterklang και του Peter Broderick ήταν μία από αυτές. Ήχοι εκλεκτοί, ήχοι ευχάριστοι, ρομαντικοί και δραματικοί, ήχοι άλλοτε μινιμαλιστικοί, άλλοτε πολύχρωμοι, ήχοι που έκρυβαν αστείρευτες ποσότητες συναισθημάτων και εικόνων και ένα θέαμα συγκλονιστικά καθηλωτικό. Στις 22:00 εμφανίστηκε ο Αμερικανός πολυτάλαντος μουσικός Peter Broderick, έχοντας στις αποσκευές του τις δύο πρόσφατες προσθήκες με τίτλους "Float" και "Home", τις οποίες και μας παρουσίασε. Συνθέσεις με κινητήριο άξονα το αρμόνιο, πάνω στις οποίες πρόσθετε βιολί, κιθάρες, φωνητικά, και τις πασπάλιζε με ευφάνταστες ιδέες μαγνήτισαν την προσoχή μας για περίπου 40 λεπτά. Κι όλα αυτά ήταν η αρχή. Ο μοναχικός πλανήτης του Peter συνέχισε να περιστρέφεται αυτή τη φορά γύρω από το ηλιακό σύστημα των σπουδαίων Efterklang. Προβολείς δημιουργικότητας, ενθουσιασμού και δεξιοτεχνίας φώτισαν την σκηνή του An club. Οι Δανοί μας ξενάγησαν στον υπέροχο κόσμο των "Tripper" και "Parades", όπου τύμπανα, drums, πλήκτρα, μπάσο, ηλεκτρονικά, κιθάρες, βιολιά, φλάουτα, τρομπέτες,... αιωρούνταν αρμονικά και χορωδιακά φωνητικά ομόρφαιναν την ατμόσφαιρα, ένταξαν τα χειροκροτήματα, τους χτύπους των ποδιών και τις φωνές του κοινού (περίπου 150 άτομα) στην ονειρική τους παράσταση και μας άφησαν με χαμόγελα χαράς που έφταναν ως τα αυτιά και μία μόνιμη αίσθηση ευφορίας (απομακρύνοντας την σκέψη μας από όσα δυσάρεστα γεγονότα συνέβαιναν εκείνη την στιγμή). Αναμενόμενο ήταν το merchandise που είχαν φέρει μαζί τους να εξαφανιστεί με γοργούς ρυθμούς, ώστε να τρυπώσει στις καρδιές των παρευρισκομένων με σκοπό να γίνει κομμάτι τους. Ακριβώς όπως και η ζωντανή εμφάνισή τους!

Ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

Step aside
Mirador
Mirror mirror
Echo wave
Blowing lungs like bubbles
Frida found a friend
Swarming
Cutting ice to snow
Caravan
Collecting shields
Towards the Bare Hill

"Am I moving, or just melting? Uncovering, slowly, new pieces of the ground / earth."

Peter Broderick - Free podcast of unreleased material!

in: , , , , , ,


"Why must we move on from such happy lawns into nostalgia's palm..."

Photo by Mixalis E.

Και όμως ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας αιφνιδιάζοντάς μας από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν στην σκηνή του Principal. Με καταιγισμό ηχητικών παρεμβολών δεν άργησαν να υποτάξουν τις σκέψεις και τις αισθήσεις μας και να τις χρωματίσουν με τις μουσικές τους εικόνες. Συνδύασαν σεμιναριακά τις ετερόκλητες επιρροές και αδυναμίες τους (o Geologist με διάθεση για techno και ηλεκτρονικούς ρυθμούς, ο Avey Tare με punk ενθουσιασμό και indie εκρηκτικότητα και ο Panda Bear να ακροβατεί στις πολύχρωμες φωνητικές του ικανότητες), την αλλοπρόσαλλη δημιουργικότητά τους, ένα πλήθος επαναλαμβανόμενων μοτίβων πετυχαίνοντας να καθηλώσουν τους (περίπου 200) παρευρισκόμενους για περισσότερο από μιάμιση ώρα. Οι ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών διέφεραν από εκείνες του studio και διαδεχόταν η μία την άλλη δίχως να μας αφήνουν περιθώρια να συνειδητοποιήσουμε απόλυτα το μεγαλείο τους. Ως γνήσιοι εξερευνητές ήχων μετάλλασσαν τον ηλεκτρονικό θόρυβο, τις κραυγές και τα samples σε αποκαλυπτικά, όμορφες, πρωτότυπες μουσικές εμπειρίες. Το τέλος της συναυλίας μας άφησε να περιπλανόμαστε σε δίνες αγαλλίασης και να ευχόμαστε να τους ξαναδούμε σύντομα. Συμπερασματικά; Συγκλονιστικοί!

Ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

Daily routine
Comfy in Nautica
My girls
Dancer
Who could win a rabbit?
Peacebone
Fireworks / Essplode
Song for Ariel
Brother sport
Bearhug
House
Leaf house
Chores
Unsolved mysteries


in: ,


0

"You're searching on the ground, there's nothing left to find..."

Η συνάντηση ήταν αναπόφευκτη. Κυριακή πρωί ξεφυλλίζοντας τον ΕΤ (ο οποίος πρόσφερε το έξοχο "Spirited away" του Hayao Miyazaki) καρφώνεται το βλέμμα μου σε μία σελίδα με πορτοκαλί αποχρώσεις και κομψό σχεδιασμό που προμήνυε ζωντανή συναυλιακή εμφάνιση των Closer στο bar Guru υπό τη διοργάνωση του ραδιοφωνικού σταθμού City 99,5fm (η είσοδος ήταν ελεύθερη με προσκλήσεις). Το γεγονός από μόνο του πυροδότησε τη διάθεσή μου με απίστευτες ποσότητες ενθουσιασμού και ευφορίας (εκρηκτικός συνδυασμός). Το live διάρκειας μιας ώρας (το οποίο μεταδιδόταν και απ' ευθείας σε όσους είχαν συντονίσει τους δέκτες τους) σε ένα υπέροχο χώρο (αισθανόσουν ότι ήσουν πάνω στην σκηνή) με συγκεντρωμένα περίπου 50 άτομα (συνθήκες όνειρο), το γεμάτο ζωντάνια συγκρότημα, ένα αψεγάδιαστο playlist που ανέτρεχε σε όλη τους τη δισκογραφία και διατηρούσε το ρυθμό και τον ηλεκτρονικό θόρυβο σε αμείωτη ένταση ήταν ικανά στοιχεία για να χρωματίσει τη μνήμη μας ανεξίτηλα. Μέχρι σύντομα... θέλω να ελπίζω.

Wander
Intron
Universe
Empty U
Mystery falls down
Wine
Bored
Freak
Too late
A means to an end
In full swing

Storm
In my hours of need

in:


0

Vicky Christina Barcelona

"Νιώθω ότι η αγάπη έχει κατά πολύ να κάνει με την τύχη. Μπορείς να ψάχνεις και να ψάχνεις και να κάνεις σχέδια και όλα αυτά να μη σημαίνουν τίποτε. Οι ανάγκες όλων, οι προσωπικές, οι σεξουαλικές, οι πνευματικές και οι συναισθηματικές είναι πολύ σύνθετες, σαν τα καλώδια ενός ραδιοφώνου. Το να βρεις τον άνθρωπο που σου ταιριάζει είναι πολύ δύσκολο. Θέλει τύχη. Αν δύο από τα καλώδια δεν ταιριάζουν, τότε το ραδιόφωνο δεν παίζει."
Woody Allen
(από τη συνέντευξη στον Γ. Ζουμπουλάκη)

in: ,


0

“I don't think that I like you anymore… I found new feelings at the feeling store"

Οι Animal collective ένα συγκρότημα με πλήθος πρωτότυπων ιδεών και περίτεχνων ενορχηστρώσεων (στοιχεία που αποτυπώνονται σε κάθε δίσκο τους) που συνδυάζει απολαυστικά από παράξενα, ambient, ηχητικά στριφογυρίσματα, επαναλαμβανόμενα μοτίβα, γοητευτικά υστερικές κραυγές και θορύβους, παραμορφωμένα φωνητικά και τραγουδιστά επιφωνήματα (σχεδόν σε όλες τις δυνατές μορφές τους) μέχρι όμορφες, απλές μελωδίες εμφανίζεται την Τρίτη (21 Οκτωβρίου) στη Θεσσαλονίκη (την επομένη στην Αθήνα).

Animal collective - Water curses (from ' Water curses EP')

Animal collective - For reverend green (from 'Strawberry jam')

Animal collective - Banshee beat (from 'Feels')


in:


0

"A hundred things keep me up at night"

"Η δυσκολία να πραγματοποιήσουμε το απλό ξεπερνά σε πολυπλοκότητα όλες τις τέχνες και τις τεχνικές, ή εναλλακτικά είναι λιγότερο δύσκολο να συλλάβουμε, να δημιουργήσουμε, να κατασκευάσουμε και να χειριστούμε έναν ηλεκτρονικό εγκέφαλο παρά να βρούμε μέσα στο δικό μας τον απλό τρόπο να είμαστε ευτυχείς..."

in: ,


0

"Like a red sky, it goes on forever..."

Asobi Seksu have just released a 7" single of "Me & Mary," a teaser for their forthcoming third record, Hush. The follow-up to 2006's well-received Citrus will expand on the band's dense and poppy hooks by focusing on the fine print. According to frontwoman Yuki Chikudate, "Me & Mary" was originally going to be cut from the album. "It's the most accessible song we've written in a while," she says, "and we didn't want that. But after we built up the song it just sounded like us."

Asobi Seksu - Me & Mary

in: ,


0

"What made me behave that way? Using words I never say, I can only think it must be love..."

"With an undercurrent of gorgeous strings which begin rather mournfully before building into a joyous crescendo in the second half, along with Guy Garvey’s everyman vocals and his growing lyrical nous, make for a very stirring listen."
dailymusicguide

in: , ,


0

"And the night is cold and the clouds go by. Tomorrow morning I hope to be home by your side..."

Photo by Dese'Rae L. Stage

All the elements of a perfect Walkmen song --cavernous echo, stinging guitars and straining organ, vocals where you can hear the veins on Leithauser's temples bulge-- are here.

in: ,


0

"It's louder than lightning in this room of mine"

In the New Year

"The first thing you hear, if you listen really closely, is the skittering string section. Next is the guitar, metallic and reverberant, with downtown New York downstrums on one chord breaking off into a transition that's both fussier and more morose. That's when Hamilton Leithauser's voice, still Dylan-esque, begins: "Oh I'm still living/ At the old address/ And I'm waiting on the weather/ That I know will pass." Drums and bass rumble beneath just as Leithauser proclaims the coming a year a good one, and a catchy organ fill rings out its agreement. And that's how it starts.

The push-pull between drumless verses and loud, swaying, barstool singalong choruses helps make for one of the best Walkmen tracks. There's anguish, too, plainspoken, directed at a lover who "took your sweet time," and delivered with the melancholy dramatic flair of Jeff Buckley without Buckley's (or his followers') occasional meandering overkill. Leithauser's last rasps are lost behind the band's bleary run through one final chorus, and you hear the crash of a cymbal fading out. And that's how it ends."

in: ,


0

"Batcat"

in: ,


0

"I can't find the trail back home"

"Huggable dust is a shamelessly personal affair that it's difficult to enjoy at once. It definitely seems to suffer from a lack of cohesion, with so many songs pulling in so many different emotional directions, but when Anderson's gift for pop atmospherics succeeds-- and he does often-- there's much to love as well."

in: ,


0

"All I ever wanted is a little recognition"

  • Ólafur Arnalds - Variations of static: Oρχηστρικές συνθέσεις βασισμένες στο πιάνο με τα έγχορδα να προσθέτουν άφθονες ποσότητες γοητείας. Δίσκος σε συσκευασία κομψοτέχνημα που προσφέρει όμορφες συγκινήσεις.
  • My morning jacket - Evil urges: Οι My morning jacket αποδομούν τον ήχο τους και ο Jim James δε διστάζει να μεταλλάξει τη φωνή του κάνοντάς την αγνώριστη (τουλάχιστον σε ορισμένα κομμάτια). Ηλεκτρονικά, r'n'b, χορευτικά στοιχεία και θόρυβος συνυπάρχουν αρμονικά με όλα όσα έχουμε αγαπήσει.
  • Wolf parade - At Mount zoomer: Η πολυαναμενόμενη επιστροφή των αγαπημένων Καναδών! Περιπετειώδεις ενορχηστρώσεις, αυτοσχεδιασμοί με απρόβλεπτα μελωδικά αποτελέσματα και φυσικά, Dan Boeckner και Spencer Krug σε ισόποσες χορταστικές δόσεις.
  • Pete and the pirates - Little death: Όσοι λάτρεψαν τους Tap Tap θα βρουν άκρως απολαυστικό και εθιστικό το 'Little death'! Φωτεινή pop σύντομης διάρκειας που σε ωθεί να κουνηθείς στο ρυθμό της.

in: , , , , , , ,


0

'Not for want of trying'

Έχοντας ολοκληρώσει τη διαδικασία του mastering για το νέο τους EP και σε αναμονή του νέου δίσκου τους, με τίτλο "The hawk is howling" οι πολυαγαπημένοι μου Mogwai αποφάσισαν να κατευνάσουν την περιέργεια και την ανυπομονησία μας (πετυχαίνοντας όμως το αντίθετο), ενώ παράλληλα θα προωθούσαν τις κυκλοφορίες της δισκογραφικής τους εταιρείας Rock action. Αποτέλεσμα; Ένα cd με 14 επιλογές τραγουδιών (το οποίο συνοδεύει το τεύχος Απριλίου του περιοδικού Plan B), όπου και συμπεριλαμβάνεται μία δική τους σύνθεση (όπως ήταν αναμενόμενο, ποτισμένη με την ανυπέρβλητη ορχηστρικής τους γοητεία), η οποία θα μπορούσε να βρίσκεται είτε στο "Rock action", είτε στο "Happy songs for happy people".

Mogwai - Dracula family


Μέσα στην εβδομάδα σκοντάφτω τυχαία στο παρακάτω:
"Maybeshewill sound like Mogwai would if the latter had ever found love in an arthouse cinema. And then were beaten around the head with a keyboard."
Drowned in Sound

Αν και ο ήχος τους θυμίζει πιο έντονα εκείνον των σπουδαίων 65daysofstatic, γεγονός που από μόνο του αποτελεί κίνητρο για την ακρόασή του αποτελεί την ιδανική συντροφιά για να κυλήσει γρηγορότερα ο χρόνος. Απολαύστε δείγματα από το θαυμάσιο 'Not for want of trying'.



in: , , ,


"...if she says she needs me everybody is going to have to wait"

Photo by `kuschelirmelus

Αμέτρητες ευχαριστίες σε όσους επικοινώνησαν μαζί μου (έστω και αν σε ορισμένους οφείλω ακόμα κάποιες απαντήσεις), σε όσους μπήκαν στον κόπο να επισκεφτούν το blog μου, παρ' όλο που δεν αντίκρυσαν ανανέωση για μεγάλο χρονικό διάστημα και τέλος, σε όλους όσους κατάφεραν να λαμπρύνουν τη διάθεσή μου. Μέχρι (θέλω να ελπίζω) σύντομα (με περισσότερα κείμενα)...



Elbow - The seldom seen kid
Portishead - Third
The Notwist - The devil, you + me
Have a nice life - Deathconciousness
Spiritualized - Songs in A & E
DeVotchKa - A mad and faithful telling
Maybeshewill - Not for want of trying
My brightest diamond - A thousand shark's teeth
Nick Cave & the Bad seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
Murder by death - Red of tooth and claw
The Gutter twins - Saturnalia
Fleet foxes - Fleet foxes
Islands - Arm's way
Hammock - Maybe they will sing for us tomorrow
Cut copy - In ghost colours
The Ruby suns - Sea lion
65daysofstatic - The distant and mechanised glow of Eastern European dance parties EP



"...five years ago and three-thousand miles away”

On repeat

in: ,


0

"Join the resistance, fall in love!"

Photo by Nasos A.

2l8. H καρδιά και το πνεύμα ενός γοητευτικού συνδυασμού. Ενός συνδυασμού όπου ο συναισθηματικός ρεαλισμός συνευρίσκεται με τη στιχουργική ποίηση και οι επικά ενορχηστρωμένες συνθέσεις με τον λυρισμό. Το "He & she, angry enough to keep loving in the Dark Ages" καταφέρνει να ξεπεράσει σε ηχητική πολυχρωμία, σε συνθετική πρωτοπορία και σε εκφραστική μαεστρία το αριστουργηματικό "Armed angels, frustrated youth, the art of self deceit and music industry". Η απογοήτευση, οι στιγμές ευαισθησίας, οι ανάσες θυμού, αλλά και η ονειρικά κρυμμένη αισιοδοξία, οι αλήθειες που φοβόμαστε να αντικρίσουμε, τα ερωτηματικά, οι μυρωδιές της απόγνωσης παραμένουν το ίδιο έντονες, αν και πλέον εκφράζονται διαφορετικά. Ωστόσο, εξίσου μοναδικά. Δίσκος γεμάτος αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα. Το πρώτο, τα χορωδιακά φωνητικά και η έντονα γλαφυρή, θεατρική φωνή του Κώστα Βοζίκη, η οποία συμβάλλει στη δραματική αμεσότητα των στίχων του. Το δεύτερο, το καινοτόμο πνεύμα και η ασυγκράτητη έμπνευσή που συγκρίνεται μόνο με εκείνη των Xiu Xiu. Το τρίτο, η πλούσια ορχηστρική διακόσμηση το δίσκου με το theremin να αναλαμβάνει αρκετές φορές το ρόλο του οδηγού, τις κιθάρες και τα διπλά τύμπανα με την πυξίδα τους να δείχνουν μόνιμα το δρόμο προς το θόρυβο, τα βιολιά, το τσέλο, το κοντραμπάσο και τη βιόλα συνοδοιπόρους, το πιάνο και την τρομπέτα να ακολουθούν κάνοντας αισθητή την παρουσία τους. Στο "You walk on empty streets now, holding your heart in your hands" όλα κυλάν ήρεμα, σταγόνες ορχηστρικής μαγείας πλημμυρίζουν σταδιακά το πρώτο μέρος, το τσέλο κλέβει τις εντυπώσεις, το μοτίβο επαναλαμβάνεται βασανιστικά, η ένταση χαμηλώνει μέχρι το σημείο που όλα τα όργανα εκρήγνυνται για να ξεδιψάσουν την επιθυμία τους να ακουστούν και να ντύσουν ιδανικά τους έξοχους στίχους, σε ένα μεγαλειώδες αποτέλεσμα που θα ζήλευαν οι Godspeed you! Black emperor και θα άφηνε άφωνους τους Do make say think. Τι να πρωτοξεχωρίσεις! Το “Josephine”; Ένα σπαρακτικό κάλεσμα (βασισμένο κυρίως στη φωνή και το πιάνο) ενός ερωτικά πληγωμένου που οι μνήμες του αδυνατούν να ξεθωριάσουν. Οι χτύποι της καρδιάς σας θα γίνουν πιο έντονοι και οι τρίχες σας θα σηκωθούν από ρίγη συγκίνησης. Το "Monotοne ruins" με τα έγχορδα, τις κραυγές και τους ψίθυρους να εναλλάσσονται; Το "Paradox", το οποίο καθαρτικά δυναμώνει την ένταση, λίγο πριν το φινάλε του για να εκφράσει, όσα συναισθήματα οι λέξεις αδυνατούν; Το αποχαιρετιστήριο Bright eyes-ικό "Excuse me, but I just have to explode" με την τρομπέτα να ενισχύει την έντονη γεύση της ηχητικής απόλαυσης; Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτό που θα απολαύσουν τα αυτιά σας. Προσοχή όμως! Το "He & she, angry enough to keep loving in the Dark Ages" απαιτεί την υπομονή σας, μέχρι να νιώσει έτοιμο να σας αποκαλύψει τις εκθαμβωτικές στιγμές του. Προμηθευτείτε το (με οποιοδήποτε τρόπο) και δεν υπάρχει περίπτωση να το μετανιώσετε. Στα δισκοπωλεία αναμένεται το Σεπτεμβριο από την Inner Ear.

ΥΓ. Διαβάστε εντυπώσεις από την εμφάνισή του στα "Διαμάντια" εδώ και εδώ και μία άκρως απολαυστική συνέντευξη (μέρος πρώτο, δεύτερο)

in: ,


0

"...everyday the same"

Clear tigers is Nathan Akin. He initially moved to New York from Arkansas to study with minimalist composer La Monte Young. After many hours of exposure to Dream House drones, he wrote and recorded "Brutal" over the course of several months in on-and-off recording sessions, with Nathan playing and singing all the parts.

in: ,


"The spirit of giving"

Ένα μήνα μετά και έχουν ήδη ξεχωρίσει οι παρακάτω δίσκοι:

2l8 - He & she, angry enough to keep loving in the Dark Ages
Get well soon - Rest now, weary head! You will get well soon
Destroyer - Trouble in dreams
Bon Iver - For Emma, forever ago
Neon Neon - Stainless style
Hercules & love affair - Hercules & love affair
Xiu Xiu - Women as lovers
Songs of green pheasant - Gyllyng street
Atlas sound - Let the blind lead those who can see but cannot feel
Why? - Alopecia
Evangelicals - The evening descends
Foals - Antidotes
Sons and daughters - This gift
British sea power - Do you like rock music?
These new puritans - Beat pyramid
Fuck buttons - Street horrrsing
Times new Viking - Rip it off
Last harbour - Dead fires and the lonely spark


+ 2 κυκλοφορίες του προηγούμενου έτους
Bottomless pit - Hammer of the gods
World's end girlfriend - Hurtbreak wonderland



0

"It's over and we've just began"

Οι Super furry animals, ένα από τα σπουδαιότερα Βρετανικά συγκροτήματα με κάθε νέα τους κυκλοφορία καταφέρνουν να παρουσιάσουν κάτι φρέσκο, να συνδυάσουν μουσικά όργανα, είδη (από pop μέχρι ψυχεδέλεια, από progressive μέχρι dance) και ρυθμούς και να μας χαρίσουν τόνους ηχητικών απολαύσεων. Το "Hey Venus!" ήταν ακόμα μία ευκαιρία για να εμπλουτίσουν με χρώματα το πανέμορφο ουράνιο τόξο τους και να μας εκθαμβώσουν (τι έχει απομείνει ακόμα να συνθέσουν;). Δυστυχώς ή ευτυχώς, λίγοι το πρόσεξαν και λιγότεροι γοητεύτηκαν. Σχεδόν το ίδιο συνέβη και με τα εξαίσια ακουστικά pop τραγούδια του "Candylion". Ο Gruff δε φαίνεται να πτοήθηκε και επιστρέφει.

Το "Stainless style" των Neon Neon (project των Boom Bip και Gruff Rhys (ο οποίος είχε βοηθήσει στην παραγωγή του "Blue eyed in the red room")) είναι βασισμένο στη ζωή του κατασκευαστή αυτοκινήτων John Delorean (“There were a hundred million things to write about,” says Rhys, who handled the bulk of the lyrics. “It was interesting writing about some guy that was involved in a kind of grotesque celebrity world. The kind of veering from American Dream to American Nightmare, and taking life to extremes. With the lyrics, I just got obsessed with this guy’s life. Getting all the details and filling up this big notebook, watching documentaries, old news clips. Every page you turned there was a new anecdote and twist, and it was easy in that sense. It’s a full-on concept album.”. Απόσπασμα από συνέντευξη στο περιοδικό bpm).

Mπλέκουν hip hop, ξεθάβουν pop από τη δεκαετία των 80s, διαλέγουν samples, ραντίζουν με ηλεκτρονικά (το synthesizer είναι ο καταλύτης) και dance στοιχεία και γαρνίρουν με τα υπέροχα φωνητικά του Rhys (σ' αυτά προσθέστε και εκείνα των Spank Rock, Sean Tillmann (δηλαδή Har Mar superstar), Cate Le Bon, Yo Majesty, Fatlip, όπως και τη συμμετοχή των The Magic numbers).

 Σε 12 τραγούδια γίνεται εμφανής η διάθεσή τους για πειραματισμό (“We were like, 'Let’s do hooks and stuff that sometimes makes us uncomfortable or makes us laugh, but at the same time, [stuff ] that people will have stuck in their head immediately. It was a blast; I’ve never had so much fun making a record in my life.’”, remembers Boom Bip. “It was a celebration of superficiality and all things plastic” notes Rhys.). Αν πέτυχε; Απόλυτα! Ακούστε:





Boom bip - The pinks (from "Sacchrilege EP")

Boom bip - The move (from "Blue eyed in the red room")

ΥΓ. Ο Gruff Rhys εμφανίζεται σε ένα τραγούδι της rock όπερας για τα ανθρώπινα όντα και τα zombies των δύο Βραζιλιάνων Senador Medinha και Seridée Mondevac. Δωρεάν download (σας συμβουλεύω να μη χάσετε άδικα το χρόνο σας) του διπλού δίσκου 'Zombieoper' μέσω του site τους.

in: , , , , , ,


0

"Gone baby gone"

Εξαφάνιση, ένοχη σιωπή, λανθασμένες εντυπώσεις, ηθική, παιδοφιλία, διαφθορά, γειτονιές, άτυποι αστικοί κανόνες, οικογενειακός θεσμός, κακοποίηση, αυτοδικία,... μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται το γεμάτο ανατροπές (εκεί που περιμένεις ότι όλα τελειώνουν πολύ σύντομα, εκεί που αισθάνεσαι ότι οι ρόλοι δεν αναπτύχθηκαν αρκετά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με εκπλήξεις) σενάριο βασισμένο στο μυθιστόρημα του Dennis Lehane (με ανάλογους προβληματισμούς, όπως εκείνους στο "Mystic river"). Ο Ben Affleck εντυπωσιάζει με τις σκηνοθετικές του ικανότητες (απλός, παρατηρητικός και με το βλέμμα (δηλαδή την κάμερα) στην ουσία) και αφήνει τον αδερφό του, τον Casey (και την Amy Ryan) να διαπρέψει ερμηνευτικά (αν και δε συγκρίνεται με εκείνη στη δολοφονία του Jesse James που του χάρισε και υποψηφιότητα για τα Oscar). Καθηλωτική η δράση, με τους μονολόγους να αποτελούν έξυπνες προσθήκες και τα ερωτηματικά που περιμένουν απαντήσεις να μεγαλώνουν. Εξαιρετικό το αποτέλεσμα. Ό,τι πρέπει για συζητήσεις έξω από την σκοτεινή αίθουσα (και σας παρακαλώ όχι μέσα).

in: , , ,


0

"Because I can't face the evening straight and you can offer me escape"

Όταν η απόλυτη ομορφιά ανθίζει στην αυλή των απλών συνθέσεων

Thom Yorke - Reckoner (acoustic) [Live on 'The Jonathan Ross show']

Radiohead - Weird fishes_Arpeggi (live at 93 Feat East, London)

Radiohead - All I need (live at 93 Feat East, London)

Radiohead - Up on the ladder (live at 93 Feat East, London)

in: , ,


0

"If it seems that it's just not enough to love..."

Το 'The seldom seen kid', ο τέταρτος δίσκος των πολυαγαπημένων μου elbow αναμένεται να κάνει εμφάνιση στα δισκοπωλεία στις 17 Μαρτίου (από την Fiction, μιας και η V2 έριξε το βάρος της στις επανακυκλοφορίες και στους ατάλαντους Stereophonics). Το "Grounds for divorce" είναι το πρώτο τραγούδι που ξεκίνησε να μεταδίδεται στα βρετανικά ραδιόφωνα. Ωστόσο, μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Εξάλλου, σε κάθε κυκλοφορία τους αποτυπώνουν τόσο έντονα τα συναισθήματα, μέσα από τους στίχους (συνήθως αναπολώντας με μελαγχολία στιγμές του παρελθόντος), τις εμπνευσμένες μελωδίες τους και την υπέροχη φωνή του Guy Garvey που είναι αδύνατον να μη γοητευτείς. Σύμφωνα με δηλώσεις τους στο ψηφιακό πρόγραμμα του ΒΒC 6 Music, επιθυμούν και ο νέος δίσκος τους να ακουστεί από την αρχή μέχρι το τέλος ("It's segued, the tracks run into each other and the themes run all the way through."), ώστε να αποκαλυφθεί πλήρως το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους, τα δύο τελευταία χρόνια ("We are sure of every note, every beat, every word"). Επίσης, μέσα στο έτος προγραμματίζουν και ένα cd με b-sides ("With the exception of one song that shall remain nameless of the 65 songs that we have released so far, we are very proud of them all").

Elbow - My finger (b-side from 'Forget myself')

Elbow - Lay down your cross (b-side from 'Not a job')

Elbow - Snowball (exclusive track for 'Help: A day in the life')

Elbow - George lassoes the moon (b-side from 'The any day now EP')

in: ,


0

"Juno"

Ενηλικίωση, ωριμότητα, σχέσεις, παιδική αθωότητα, αγάπη, εκπλήξεις, έρωτας, προσωπικός χώρος, όνειρα, επιθυμίες. Πνευματώδης οικογενειακή κωμωδία, με πανέξυπνο χιούμορ (θα σας θυμίσει το "Little Miss Sunshine"), σαρκαστικές ατάκες γεμάτες σοφία, μουσικές αναφορές, ένα σενάριο σκέτο κόσμημα, την πρωταγωνίστρια Ellen Page να σε ξεσηκώνει με την ερμηνεία, την απλότητα και το βλέμμα της (όπως και η αφέλεια του Michael Cera, γνώριμος από το απολαυστικό "Superbad", το οποίο προβλήθηκε δύο μήνες νωρίτερα) και το soundtrack για ακόμα μία φορά, να κερδίζει ένα μέρος από τις εντυπώσεις. Η τελευταία σκηνή θα σας πλημμυρίσει με αισιοδοξία. Να τη δείτε; Λάθος ερώτηση. Πόσες φορές θα την ξαναδείτε (μία δεν είναι αρκετή!);

Sonic Youth - Superstar (The Carpenters cover)


"I don't see what anyone can see, in anyone else, but you."

in: , , , ,


0

"Life snapshots"

Στιγμιότυπα

Εξαιρετικό αφιέρωμα στο έργο του Δημήτρη Σούλα. Ως τις 29 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.



0

"Atonement"

Η φαντασία μπλέκεται με την πραγματικότητα, το ψέμα με την αλήθεια και ο θάνατος με τον έρωτα, ο οποίος δείχνει και τα δύο του πρόσωπα (από τη μία ρομαντισμός και αγάπη, από την άλλη ζήλεια). Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ian McEwan, το "Atonement" (trailer) συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά μιας έξοχης ταινίας. Τα σκηνοθετικά ευρήματα από τον Joe Wright και οι σεναριακές ανατροπές χαρίζουν τόνους μαγείας. Η ερμηνεία της μικρής Saoirse Ronan είναι καθηλωτική και η διεύθυνση φωτογραφίας διαπρέπει. Η σπουδαία μουσική (άλλοτε ορχηστρική, άλλοτε με βάση το πιάνο. Σε κάθε περίπτωση, η ιδέα της χρήσης του ήχου των πλήκτρων της γραφομηχανής αποδεικνύεται πανέξυπνη) που συνέθεσε ο Dario Marianelli συμβάλλει καταλυτικά στην από- και κλιμάκωση της δραματικής έντασης, συνοδεύει ιδανικά τις σιωπές (όπου τα συναισθήματα κυριαρχούν) και δένει αριστοτεχνικά με κάθε πλάνο. Η εξιλέωση (ίσως παρέα με τα δάκρυα) θα έρθει (;) στο τέλος, σε μορφή βιβλίου με επιβάτες την αισιοδοξία και την απόλυτη ευτυχία. Άραγε αυτό αρκεί; Μην τη χάσετε!

Dario Marianelli - With my own eyes

Dario Marianelli - The cottage on the beach

Dario Marianelli - Briony

in: , , ,

Follow their traces

Εμφάνιση όλων