"Why must we move on from such happy lawns into nostalgia's palm..."
Και όμως ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας αιφνιδιάζοντάς μας από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν στην σκηνή του Principal. Με καταιγισμό ηχητικών παρεμβολών δεν άργησαν να υποτάξουν τις σκέψεις και τις αισθήσεις μας και να τις χρωματίσουν με τις μουσικές τους εικόνες. Συνδύασαν σεμιναριακά τις ετερόκλητες επιρροές και αδυναμίες τους (o Geologist με διάθεση για techno και ηλεκτρονικούς ρυθμούς, ο Avey Tare με punk ενθουσιασμό και indie εκρηκτικότητα και ο Panda Bear να ακροβατεί στις πολύχρωμες φωνητικές του ικανότητες), την αλλοπρόσαλλη δημιουργικότητά τους, ένα πλήθος επαναλαμβανόμενων μοτίβων πετυχαίνοντας να καθηλώσουν τους (περίπου 200) παρευρισκόμενους για περισσότερο από μιάμιση ώρα. Οι ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών διέφεραν από εκείνες του studio και διαδεχόταν η μία την άλλη δίχως να μας αφήνουν περιθώρια να συνειδητοποιήσουμε απόλυτα το μεγαλείο τους. Ως γνήσιοι εξερευνητές ήχων μετάλλασσαν τον ηλεκτρονικό θόρυβο, τις κραυγές και τα samples σε αποκαλυπτικά, όμορφες, πρωτότυπες μουσικές εμπειρίες. Το τέλος της συναυλίας μας άφησε να περιπλανόμαστε σε δίνες αγαλλίασης και να ευχόμαστε να τους ξαναδούμε σύντομα. Συμπερασματικά; Συγκλονιστικοί!
Ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα παρακάτω:
Daily routine
Comfy in Nautica
My girls
Dancer
Who could win a rabbit?
Peacebone
Fireworks / Essplode
Song for Ariel
Brother sport
Bearhug
House
Leaf house
Chores
Unsolved mysteries
