"Are we wasting all our precious time?"

Οι DeVotchKa εξακολουθούν να στήνουν αυτοσχέδια, κινηματογραφικά σκηνικά στην πέμπτη κυκλοφορία τους, το '100 lovers', προβάλλοντας αυτή τη φορά δέκα συνθέσεις (με δύο ενδιάμεσα διαλείμματα), στις οποίες αποδίδουν με δεξιοτεχνία αντιπροσωπευτικά στοιχεία από τη μουσική παράδοση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και του Μεξικού, ενώ διατηρούν την τσιγγάνικη ψυχή τους με τους μεθυστικά παθιασμένους και γεμάτους ζωντάνια και ενέργεια ρυθμούς τους. Μέσα από εγχόρδα και πνευστά με εγκάρδιους τόνους, μελωδίες που αντιφεγγίζουν ρομαντισμό και νοσταλγία άλλοτε χάρη σε μεγαλόπνοες ενορχηστρώσεις, ακορντεόν και θερεμίνη και άλλοτε μέσα από την απλότητα μιας παιδικής χορωδίας και σφυριγμάτων και φυσικά, την αμεσότητα της ερμηνείας του Nick Urata καταφέρνουν να κάμψουν τις αντιστάσεις σου και να σε μαγέψουν με το δικό τους ιδιότυπο τρόπο. Υπέροχο!






"Are you still with me?"

"DeVotchKa is set to release their new album '100 lovers' via Anti- Records on February 15th. For this, their fifth record, the band again headed to the vastness of the Arizona desert with producer Craig Schumacher. The resulting work is as epic as the landscape in which it was recorded, the 12 new songs offering an emotionally charged sonic expansiveness while retaining all the heartfelt romance and celebratory energy for which the group is known."



"Little Miss Sunshine"

Ταινία που θα σας ταξιδέψει (ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι είναι road movie) χάριν στο γλυκόπικρο και συναισθηματικό σενάριό της, στις εύστοχες ατάκες που διαθέτει, στις υποκριτικές ικανότητες των πρωταγωνιστών (τους οποίους αποτελεί μία οικογένεια! Κάθε μέλος της ζει στο δικό του μικρόκοσμο και έρχεται αντιμέτωπο με διαφορετικά προβλήματα, οπότε είναι αναπόφευκτο το προβλέψιμο φινάλε), στις ανάσες γέλιου που απλόχερα θα σας προσφέρει (σημείο στο οποίο εντοπίζεται και το πλεονέκτημά της), στις σιωπές που τις ντύνει με τη μουσική των (σπουδαίων) DeVotchKa (υπογράφουν το μεγαλύτερο μέρος του soundtrack (συστήνεται ανεπιφύλακτα η αγορά του), ενώ ακούγεται και το "Chicago" του εξαιρετικού και αγαπημένου μουσικού Sufjan Stevens). Και για να μην το ξεχάσω. Θα σας θυμίσει το The Royal Tenenbaums.

Συμπέρασμα; Με δύο λέξεις, θα γελάσεις! Με τρεις, μην τη χάσεις!

ΥΓ. Ατελείωτες ώρες περίμενε στο συρτάρι (του μυαλού μου) η κριτική της ταινίας μέχρι να τύχει της προσοχής μου. Κάλλιο αργά...

ΥΓ. (2) Κινηματογραφικές προτάσεις στο πρόσφατο post του Νάσου.

Follow their traces