'Εχοντας καταφέρει πέντε φορές στο παρελθόν να μας πλανεύσει με ambient και drone ρυθμούς και να μας προσελκύσει σε ιδεατές χώρες, όπου τα ραδιόφωνα είναι παγιδευμένα στη συχνότητα της αγάπης και εκπέμπουν αδιάκοπα, επαναλαμβανόμενα loops, ο Tim Hecker, εκμεταλλεύομενος την ακουστική της εκκλησίας στην οποία ηχογραφήθηκε το 'Ravedeath, 1972' και τη βοήθεια του Ben Frost, συνεχίζει να μελετά τις δονήσεις της σιωπής και να προσεγγίζει αισθήματα μέσα από μελωδίες και θορύβους, αναδιαμορφώνοντας παραμορφωμένους ήχους με αρχιτεκτονική ακρίβεια και αυτοσχεδιάζοντας με όργανο, χωρίς όμως να εγκαταλείπει το πιάνο, το laptop του και τους ενισχυτές. Η διάρκειας 52 λεπτών κυκλοφορία μοιάζει να κυλά σαν μουσικές σταγόνες φθινοπωρινής βροχής που ολισθαίνουν αργά στο παράθυρο πριν ποτίσουν το έδαφος, συνενωθούν και σχηματίσουν ένα ασύλληπτης εμπνεύσεως κομψοτέχνημα, αποζημιώνοντάς μας σε κάθε ακρόαση. Απαραίτητο!
'Εχοντας καταφέρει πέντε φορές στο παρελθόν να μας πλανεύσει με ambient και drone ρυθμούς και να μας προσελκύσει σε ιδεατές χώρες, όπου τα ραδιόφωνα είναι παγιδευμένα στη συχνότητα της αγάπης και εκπέμπουν αδιάκοπα, επαναλαμβανόμενα loops, ο Tim Hecker, εκμεταλλεύομενος την ακουστική της εκκλησίας στην οποία ηχογραφήθηκε το 'Ravedeath, 1972' και τη βοήθεια του Ben Frost, συνεχίζει να μελετά τις δονήσεις της σιωπής και να προσεγγίζει αισθήματα μέσα από μελωδίες και θορύβους, αναδιαμορφώνοντας παραμορφωμένους ήχους με αρχιτεκτονική ακρίβεια και αυτοσχεδιάζοντας με όργανο, χωρίς όμως να εγκαταλείπει το πιάνο, το laptop του και τους ενισχυτές. Η διάρκειας 52 λεπτών κυκλοφορία μοιάζει να κυλά σαν μουσικές σταγόνες φθινοπωρινής βροχής που ολισθαίνουν αργά στο παράθυρο πριν ποτίσουν το έδαφος, συνενωθούν και σχηματίσουν ένα ασύλληπτης εμπνεύσεως κομψοτέχνημα, αποζημιώνοντάς μας σε κάθε ακρόαση. Απαραίτητο!
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου