"Fourteen years have passed since that day, your stories are the same, but the ends have all changed"

Το πάθος, η δημιουργικότητα, η ενέργεια και η ψυχή των Murder by death επί σκηνής σε καθηλώνουν. Ο Adam Turla με τις αξιοθαύμαστες φωνητικές επινοήσεις του γεφύρωνε τα στοιχεία της αμερικάνικης folk με τον έντονο ηλεκτρισμό, οι συνθέσεις, σκοτεινές, γλιστρούσαν στις όχθες του αλκοόλ και αλίευαν προσωπικούς στίχους, ο παράξενα όμορφος ήχος του ηλεκτρικού τσέλου και τα πλήκτρα της Sarah Balliet σκόνιζαν με δραματικούς ρυθμούς τα ορχηστρικά μονοπάτια τους, ενώ ο Dagan Thogerson στα drums και ο Matt Armstrong στο μπάσο συνέβαλλαν σημαντικά στην πολυδιάστατη ανάπτυξη της πλοκής των τραγουδιών. 100 λεπτά μετά, ο καπνός της εμφάνισης τους άφηνε μία μόνιμη, πολύχρωμη, οριζόντια γραμμή πάνω από τους πρόποδες της ευφορίας, στοιχειώνοντας τη μνήμη μας.

01. Ball & chain
02. ‘52 Ford
03. The black spot
04. Sometimes the line walks you
05. A masters in reverse psychology
06. Fuego!
07. Steal away
08. Ash
09. Bang bang (my baby shot me down)
10. Brother
11. The big sleep
12. The organ grinder
13. Steam rising
14. I'm afraid of Who's afraid of Virgina Wolfe
15. Comin’ home
16. Dynamite mine
17. Until morale improves, the beatings will continue
18. Those who stayed

encore
19. Shiola
20. One more notch
21. Spring break 1899

Παραλειπόμενα:
  • Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ανέλπιστη. Το Κηποθέατρο στο Αλκαζάρ της Λάρισας ήταν κατάμεστο (συγχαρητήρια στην No budget team για την άψογη διοργάνωση), γεγονός που ενθουσίασε το συγκρότημα από το Bloomington της Indiana.
  • Το merchandise (αν εξαιρέσουμε κάποια t-shirt) που είχαν φέρει μαζί τους εξαντλήθηκε.
  • Πριν τους Murder by death προηγήθηκε ένα σύντομο, απολαυστικό όμως, ακουστικό set ("Ο χαμένος τα παίρνει όλα, Παροιμίες από τον Κρόνο, Από 'δω και πάνω, Χωρίς κανόνα, Καλά που έγινα σπουδαίος και τρανός, Σιγά μην κλάψω, Δε χωράς πουθενά") από τον Γιάννη Αγγελάκα (μαζί του ο Σαδίκης και ο Αραμπατζής).

in: ,