"Blown by a strong wind"
Η παθιασμένη και βαθιά αισθαντική ερμηνεία της κάθε λέξης από τον Hamilton Leithauser με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του, η οποία σκαρφαλώνει στις υψηλότερες κλίμακες και γκρεμίζεται εντυπωσιακά, χωρίς καμία γρατσουνιά, οι στίχοι που ακροβατούν θαυμάσια μεταξύ αβεβαιότητας, εξομολόγησης, θυμού και μελαγχολίας, ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο χαλιναγωγεί τα drums (άλλοτε αγγίζοντάς τα, άλλοτε χτυπώντας τα λυσσασμένα) ο σπουδαίος Matt Barrick, προκαλώντας σεισμούς ευφορικής αναστάτωσης με τις ικανότητές του, ο ήχος της κιθάρας του Paul Maroon και οι παλιομοδίτικοι ρυθμοί του μπάσου του Walter Martin που κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα μαγνητίσει την προσοχή του ακροατή, οι εξαίσιες μελωδίες του πιάνου και του organ από τον Pete Bauer και οι τρομπέτες, οι οποίες ραίνουν τις συνθέσεις με σταγόνες νοσταλγίας είναι κάποιοι από τους λόγους για να ερωτευθείς ακαριαία τις τέσσερις (μέχρι στιγμής), θαυμάσιες (τουλάχιστον για εμένα) κυκλοφορίες των (λατρεμένων) The Walkmen. Η προετοιμασία του νέου δίσκου βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι (αναμένεται να ολοκληρωθεί το χειμώνα), ενώ ήδη έχουν παρουσιαστεί επί σκηνής τέσσερα τραγούδια. Ακολουθούν άκρως απολαυστικά αποσπάσματα από τη θριαμβευτική εμφάνισή τους, λίγες μέρες πριν στο festival που διοργάνωσε το Pitchfork.
The Walkmen - Stranded (live at Pitchfork music festival)
The Walkmen - Louisiana (live at Pitchfork music festival)
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου