0

"Blown by a strong wind"

Photo by Kristi

"Never forget---how great The Walkmen are---truth"
Ed Droste

Photo by Francis Chung

Η παθιασμένη και βαθιά αισθαντική ερμηνεία της κάθε λέξης από τον Hamilton Leithauser με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του, η οποία σκαρφαλώνει στις υψηλότερες κλίμακες και γκρεμίζεται εντυπωσιακά, χωρίς καμία γρατσουνιά, οι στίχοι που ακροβατούν θαυμάσια μεταξύ αβεβαιότητας, εξομολόγησης, θυμού και μελαγχολίας, ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο χαλιναγωγεί τα drums (άλλοτε αγγίζοντάς τα, άλλοτε χτυπώντας τα λυσσασμένα) ο σπουδαίος Matt Barrick, προκαλώντας σεισμούς ευφορικής αναστάτωσης με τις ικανότητές του, ο ήχος της κιθάρας του Paul Maroon και οι παλιομοδίτικοι ρυθμοί του μπάσου του Walter Martin που κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα μαγνητίσει την προσοχή του ακροατή, οι εξαίσιες μελωδίες του πιάνου και του organ από τον Pete Bauer και οι τρομπέτες, οι οποίες ραίνουν τις συνθέσεις με σταγόνες νοσταλγίας είναι κάποιοι από τους λόγους για να ερωτευθείς ακαριαία τις τέσσερις (μέχρι στιγμής), θαυμάσιες (τουλάχιστον για εμένα) κυκλοφορίες των (λατρεμένων) The Walkmen. Η προετοιμασία του νέου δίσκου βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι (αναμένεται να ολοκληρωθεί το χειμώνα), ενώ ήδη έχουν παρουσιαστεί επί σκηνής τέσσερα τραγούδια. Ακολουθούν άκρως απολαυστικά αποσπάσματα από τη θριαμβευτική εμφάνισή τους, λίγες μέρες πριν στο festival που διοργάνωσε το Pitchfork.

The Walkmen - Blue as your blood (live at Pitchfork music festival)

The Walkmen - Stranded (live at Pitchfork music festival)

The Walkmen - Louisiana (live at Pitchfork music festival)


Photos by Jon Behm

in: , ,


0

"I hum these prayers in secret and sung them through speakers in rooms for people to hear it"

Οι Why? συνεχίζουν να επιδεικνύουν δημιουργικότητα και διάθεση να εντοπίσουν νέους ήχους και στο "Eskimo snow", το οποίο ηχογραφήθηκε σχεδόν δύο χρόνια πριν, παράλληλα με το έξοχο "Alopecia". Πειραματίζονται για ακόμα μία φορά με τις indie μελωδίες, το hip hop και τους σκοτεινούς ρυθμούς, με το πιάνο να παραμένει πρωταγωνιστής και τον Yoni Wolf να σκαρώνει περιγραφικούς στίχους στους οποίους αποτυπώνει τις πιο περίεργες σκέψεις του και τα συναισθήματά του και να τους αφηγείται με τον ιδιαίτερο τρόπο του (σε κάποια σημεία τραγουδάει).

in: ,


0

"Sing... (live) the word hope in four-part harmony"

Οι προσευχές μας εισακούστηκαν! Στις 18 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστούν στο PRINCIPAL club theater οι Maybeshewill και οι Crippled black phoenix.

A live recording of the band's performance at Glasgow Cathouse in October 2008.

Maybeshewill - Live at Glasgow Cathouse

1. Seraphim & Cherubim
 2. C.N.T.R.C.K.T
3. The Paris Hilton Sex Tape
4. ...In Another Life When We Are Both Cats
5. This Time Last Year
6. Last Time This Year
7. Not For Want Of Trying

in: ,


0

"The words are out of ink"

in: , ,


0

"You could move like a silver cloud through the skies, you could move like a secret and slip past my life."

Ρομαντικά μελαγχολική folk με pop αναλαμπές με επίκεντρο την ακουστική κιθάρα και τις προσωπικές αφηγήσεις του Phil Moore, αλλά και το ακορντεόν, το πιάνο και τα φωνητικά της Beth Tacular. Παρά την παρουσία εγχόρδων, drums, ακουστικού μπάσου και κρουστών, οι ενορχηστρώσεις παραμένουν λιτές. Η μουσική των Bowerbirds μοιάζει ετοιμόρροπη από το βάρος των συναισθημάτων, οι στίχοι εστιάζονται σε θέματα διαπροσωπικών σχέσεων, προσπαθώντας να κατανοήσουν την ανθρώπινη ύπαρξη, ενώ σε δέκα συνθέσεις ξεδιπλώνουν τις ευαίσθητες μελωδίες τους, με ύφος ανάλογης ποιότητας με την προηγούμενη κυκλοφορία τους ("Hymns for a dark horse"). Απλώς, με νέες εμπνεύσεις. Ένας δίσκος υπέροχα εσωστρεφής, ο οποίος απαιτεί υπομονή και επανειλημμένες ακροάσεις.

in: ,


0

"Ciao, my shining star. Was all it took to bring on the look you love so much"

"Thom Yorke has taken the song and transformed it into something completely his own, keeping the great lyrics and the downbeat, depressed vibe but switching the arrangement into a minimal electronic hum, with a few discordant guitar scrapes and wordless multitracked moans thrown in for good measure. The track flutters and drones and slowly builds to a heart-rending conclusion."

Thom Yorke - All for the best

in: , ,


0

"Two summers passed, but the winters didn't. They remained within us like monuments of the words we never said. "

Jeniferever - The hourglass (from "Spring tides")

Jeniferever - Concrete and glass (from "Spring tides")

ΥΓ. Mε εισιτήριο στην προπώληση μόλις 13€ (ταμείο 16€) θα είναι κακούργημα αν η συναυλία τους δε γίνει sold out. Ευγενική παράκληση προς την KazanDB να τους προσκαλέσει και στη Θεσσαλονίκη (όπως επίσης Crippled black phoenix και Maybeshewill).

in: ,


0

"I've got so much longing in my heart that I can't even sleep"

Το "Bonfires on the heath", η νέα δισκογραφική κυκλοφορία των The Clientele αναμένεται στις 06 Οκτωβρίου. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Pitchfork ο Alasdair MacLean, τραγουδιστής του συγκροτήματος έδωσε μία σύντομη περιγραφή του τι να περιμένουμε: "It's more full of ghosts and doubts and signs and wonders than any other Clientele record. It's very spooky and tremendously sad at times. It's about watching yourself disappear".

Μελαγχολικά ρομαντική pop, με διακριτή τη νοσταλγία για ένα ήχο του παρελθόντος που μοιάζει ξεχασμένος, συνθέσεις άλλοτε σκοτεινές, άλλοτε φωτεινές (και χορευτικές), στίχοι ποιητικοί, εικόνες μεσημεριανής γαλήνης με τα τζιτζίκια να σιγοτραγουδούν και το ελαφρύ κύμα της θάλασσας να σε νανουρίζει, στιγμές που κοιτάζεις αφηρημένα τους τοίχους του σπιτιού, κεριά με το φως τους να τρεμοπαίζει, σχέδια δραπέτευσης, αποχαιρετισμοί, αναμνήσεις..., ισπανικοί κιθαριστικοί ρυθμοί, εκφραστικά φωνητικά, απολαυστικά πλούσιες μελωδίες, μαγική ατμόσφαιρα, τραγούδια που έχουν τις προοπτικές να γίνουν κλασικά. Ο κόσμος των The Clientele.


01. I wonder who we are (from "Bonfires on the heath")
02. I hope I know you (from "God save the Clientele")
03. The violet hour (from "The violet hour")
04. Share the night (from "That night, a forest grew EP")
05. (I can't seem to) make you mine (from "Strange geometry")
06. Bookshop Casanova (from "God save the Clientele")
07. Since K got over me (from "Strange geometry")
08. Missing (from "The violet hour")
09. Losing Haringey (from "Strange geometry")
10. Lacewings (from "Suburban light")

in: , , , , , ,


0

"I thought that I was lost and I was scared as hell, I'm happy I was wrong"

Με εντυπωσιακές συναυλίες που μαγνήτιζαν την προσοχή ολοένα και αυξανόμενου κοινού, κυρίως λόγω του πάθους, της ενέργειας επί σκηνής και του ήχου που αναπολούσε τις εποχές της τοπικής Factory records, singles και EP που έγιναν σύντομα συλλεκτικό αντικείμενο, ένα ενδιαφέρον δίσκο "A call and response" που απέκτησε την ετικέτα "approved by NME" (ευτυχώς, όχι του Q ή του Rolling stone), αλλαγές στη δισκογραφική τους εταιρεία, τριετής προετοιμασία, παραγωγό τον David Jones των Nine black Alps (αυτό δεν ήταν απαραίτητα θετικό), κατεστραμμένους ενισχυτές (τρεις) κατά τη διαδικασία ηχογράφησης του νέου υλικού έφτασε η στιγμή για το "Open hearts". Πιο θορυβώδεις, πιο παθιασμένοι, πιο χορευτικοί, με ορχηστρικό προσανατολισμό και φωνητικά από τον Stuart Ogilvie (χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο), με περισσότερες ιδέες, με μεγαλύτερο εύρος ήχων, πλήκτρα, samples και ηλεκτρονικά beats και με τις κιθάρες, τα drums και το μπάσο να οργιάζουν (ζωντανά θα σε αφήνουν άφωνο). Το δεύτερο βήμα των The Longcut είναι πιο στέρεο. Μια ευχάριστη έκπληξη!



in: ,


0

"Fragile chords"

Στο "El Siete Es La Luz" οι post rock ρυθμοί προσεγγίζονται ηλεκτρονικά με drum beats και φωνητικά samples, πλαισιώνονται με τις μελωδίες του πιάνου, τις κιθάρες, τα έγχορδα και θέα τους μεταβαλλόμενους χρωματισμούς του ουρανού μέσα από το μουσικό παράθυρο του Andrea Di Carlo (French teen idol). Ενορχηστρώσεις υποδειγματικές και συνθέσεις ανθισμένες που ευωδιάζουν υπέροχα και τρυπώνουν αμέσως στις φυλλωσιές της μνήμης. Ένας αριστουργηματικός ηχητικός λαβύρινθος από τον οποίο δε θα θέλεις να διαφύγεις.

in: , ,


0

"I see your face and I let you own me"

Σκόρπιες σκέψεις μετά από δεκάδες αναγνωριστικές ακροάσεις του "Julian Plenti is... skyscraper":

Εμπνευσμένες συνθέσεις από τον Paul Banks, το "Only if you run" διαθέτει χαρακτηριστικά στοιχεία του ύφους των τραγουδιών των Interpol, ξεχωρίζουν ο εμβατηριακός ρυθμός και η χρήση των βιολιών που εντείνουν τη μελαγχολία που αποπνέει το "Skyscraper", τα drums του Sam Fogarino στο "Games for days", η μελωδία του πιάνου στο "Madrid song", οι πρωτότυπες ενορχηστρώσεις των "No chance survival" και "Unwind", τα οποία αποτελούν ανέλπιστα ευχάριστες εκπλήξεις, η ακουστική κιθάρα, τα έγχορδα και τα φωνητικά στο "On the esplanade" συνιστούν το ιδανικό soundtrack για ονειρικές εικόνες και το φινάλε με το ορχηστρικό "H" επικυρώνει τις μουσικές δεξιότητές του και επιβραβεύει τη διάθεσή του για πειραματισμό. Η πρώτη προσωπική κυκλοφορία του είναι άξια θαυμασμού.

in: ,

Follow their traces

Εμφάνιση όλων