"Counting the days, pacing the sky, holding every breath I had left in time..."
Ένα χρόνο μετά το "Not for want of trying" οι Maybeshewill επέστρεψαν με πιο σκοτεινή διάθεση. Στο "Sing the word hope in four-part harmony" οι θορυβώδεις, με metal αποχρώσεις κιθάρες και τα drums συνεχίζουν να καλπάζουν, κλιμακώνοντας την ένταση και να συνυπάρχουν με το πιάνο, τα πλήκτρα και τα ηλεκτρονικά (επηρεασμένοι από τους μοναδικούς 65daysofstatic). Σημαντικό στοιχείο, τα υπέροχα, εύστοχα και σε μεγαλύτερο αριθμό samples με φωνητικά (και πλήθος μηνυμάτων). Μέσα Σεπτεμβρίου στην Αθήνα για δύο εμφανίσεις! Ζήτω!
Τα έντεκα μουσικά βελάκια (συνήθως τρίλεπτης διάρκειας) του "Now we can see" πετυχαίνουν ακριβώς (ή έστω λίγο πιο δίπλα) το κέντρο του στόχου (κερδίζοντας τον ακροατή). Κιθάρα, μπάσο και drums (από τους The Thermals) σε πιο pop φόρμες και ελαφρώς μειωμένη ένταση (σε σχέση με το έξοχο "The body, the blood, the machine") με punk δυναμική, στιχουργική μαεστρία (&καθαρά φωνητικά από τον Hutch Harris) και συνθετική συνοχή.
Οι The Low frequency in stereo αποκωδικοποιούν στο "Futuro" τη συνταγή της μουσικής επιτυχίας (ενώ παράλληλα τρυπώνουν στο καταφύγιο των συνθετικών αναμνήσεών μας). Οι μελωδίες χορεύουν στο άψογα φωτισμένο σκηνικό τους, το πλήθος των διαφορετικών ρυθμών, οι καταδύσεις σε ποικίλα μουσικά είδη και οι δεξιότητες τους εκπλήσσουν, οι λεπτομέρειες αγκαλιάζουν απολαυστικά τα τραγούδια τους και η δημιουργικότητά τους αναπνέει θαυμάσια.
Σαν ηφαίστειο που εκρήγνυται (ο ομώνυμος, πρώτος δίσκος των And so I watch you from afar)! Η ένταση επαναστατεί και προκαλεί εκκωφαντικό θόρυβο, οι κιθάρες σηκώνουν τις σημαίες, τα post rock και metal στοιχεία μπλέκονται σε καβγάδες (σε κάποιες στιγμές επικρατεί η γαλήνη) και οι νέες μυρωδιές ορμούν να καταβροχθίσουν εκείνες τους παρελθόντος. Περιοδεύουν με τους Maybeshewill!
Τα έντεκα μουσικά βελάκια (συνήθως τρίλεπτης διάρκειας) του "Now we can see" πετυχαίνουν ακριβώς (ή έστω λίγο πιο δίπλα) το κέντρο του στόχου (κερδίζοντας τον ακροατή). Κιθάρα, μπάσο και drums (από τους The Thermals) σε πιο pop φόρμες και ελαφρώς μειωμένη ένταση (σε σχέση με το έξοχο "The body, the blood, the machine") με punk δυναμική, στιχουργική μαεστρία (&καθαρά φωνητικά από τον Hutch Harris) και συνθετική συνοχή.
Οι The Low frequency in stereo αποκωδικοποιούν στο "Futuro" τη συνταγή της μουσικής επιτυχίας (ενώ παράλληλα τρυπώνουν στο καταφύγιο των συνθετικών αναμνήσεών μας). Οι μελωδίες χορεύουν στο άψογα φωτισμένο σκηνικό τους, το πλήθος των διαφορετικών ρυθμών, οι καταδύσεις σε ποικίλα μουσικά είδη και οι δεξιότητες τους εκπλήσσουν, οι λεπτομέρειες αγκαλιάζουν απολαυστικά τα τραγούδια τους και η δημιουργικότητά τους αναπνέει θαυμάσια.
Σαν ηφαίστειο που εκρήγνυται (ο ομώνυμος, πρώτος δίσκος των And so I watch you from afar)! Η ένταση επαναστατεί και προκαλεί εκκωφαντικό θόρυβο, οι κιθάρες σηκώνουν τις σημαίες, τα post rock και metal στοιχεία μπλέκονται σε καβγάδες (σε κάποιες στιγμές επικρατεί η γαλήνη) και οι νέες μυρωδιές ορμούν να καταβροχθίσουν εκείνες τους παρελθόντος. Περιοδεύουν με τους Maybeshewill!
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου