"This is the sound in your soundless empire"
10. Closer - Closer
Έξι χρόνια μετά, έρχεται η στιγμή να απολαύσουμε τη νέα κυκλοφορία του συγκροτήματος που λατρέψαμε με το "In the market", που συνεχίσαμε να αγαπάμε με το "Suddenly comes..." και παρά τη μακρόχρονη απουσία του δε σταματήσαμε να εκτιμάμε. Το "Closer" περιέχει εξαίσιες και αξιοζήλευτες μουσικές στιγμές, σε βαθμό που μετά από κάθε τραγούδι επιφωνήματα ενθουσιασμού, ευτυχίας, ικανοποίησης και αγαλλίασης αναβλύζουν σαν πίδακες. Η αλλαγή στη σύνθεσή τους (για ακόμα μία φορά. Με σημαντικότερη την αποχώρηση του Τάσου Παπαστάμου μετά την ηχογράφηση) δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι Closer διαθέτουν διαολεμένες ποσότητες ταλέντου, φαντασίας και αστείρευτης έμπνευσης.
Συνδυάζουν αριστοτεχνικά τις εκλεκτές μελωδίες και την στιχουργική αρτιότητα, την ικανότητα να ερωτοτροπούν με τα ηλεκτρονικά και να προσθέτουν νέα στοιχεία στον ήχο τους, τις εναλλαγές φωνητικών μεταξύ Βαγγέλη και Ανδρέα Παππά και τις υπέροχα παθιασμένες ερμηνείες, τη μελαγχολία με την αισιοδοξία, τις ξεχωριστές συμμετοχές (τρομπέτα από το Νίκο Μπαρδή των Διάφανων Κρίνων στο "Singles", κιθάρα του Ανδρέα Ιωάννου και φωνητικά από τη Mary των Mary and the boy στο "Honey", φωνητικά της Κατερίνας Παπαχρήστου στα "Motel", "Singles" και "Freak"), τα γοητευτικά λυσσασμένα drums (από τους Κώστα Πέρογλου, Θάνο Μιχαηλίδη, Νίκο Μανουσόπουλο, Μιχάλη Καπηλίδη), τις παραμορφώσεις, το μπάσο που διαπρέπει, το μεθυστικά και αποκαλυπτικά λυρικό βιολί του σπουδαίου μουσικού Τάσου Παπαστάμου, την ασύγκριτη δεξιοτεχνία του Γιάννη Βερβέρη να μεταμορφώνει την κάθε νότα της κιθάρας σε εκθαμβωτικό ήχο και την προσεγμένη παραγωγή (με μια μικρή ένσταση), την οποία συνυπογράφει και πάλι ο Άρης Χρήστου. 11 μήνες μετά και συνεχίζει να φεγγοβολάει στη μνήμη μου με την ίδια ένταση. Και αυτό, μόνο τυχαίο δεν είναι.
Closer - Intron
Closer - Motel
Closer - Wander
Συνδυάζουν αριστοτεχνικά τις εκλεκτές μελωδίες και την στιχουργική αρτιότητα, την ικανότητα να ερωτοτροπούν με τα ηλεκτρονικά και να προσθέτουν νέα στοιχεία στον ήχο τους, τις εναλλαγές φωνητικών μεταξύ Βαγγέλη και Ανδρέα Παππά και τις υπέροχα παθιασμένες ερμηνείες, τη μελαγχολία με την αισιοδοξία, τις ξεχωριστές συμμετοχές (τρομπέτα από το Νίκο Μπαρδή των Διάφανων Κρίνων στο "Singles", κιθάρα του Ανδρέα Ιωάννου και φωνητικά από τη Mary των Mary and the boy στο "Honey", φωνητικά της Κατερίνας Παπαχρήστου στα "Motel", "Singles" και "Freak"), τα γοητευτικά λυσσασμένα drums (από τους Κώστα Πέρογλου, Θάνο Μιχαηλίδη, Νίκο Μανουσόπουλο, Μιχάλη Καπηλίδη), τις παραμορφώσεις, το μπάσο που διαπρέπει, το μεθυστικά και αποκαλυπτικά λυρικό βιολί του σπουδαίου μουσικού Τάσου Παπαστάμου, την ασύγκριτη δεξιοτεχνία του Γιάννη Βερβέρη να μεταμορφώνει την κάθε νότα της κιθάρας σε εκθαμβωτικό ήχο και την προσεγμένη παραγωγή (με μια μικρή ένσταση), την οποία συνυπογράφει και πάλι ο Άρης Χρήστου. 11 μήνες μετά και συνεχίζει να φεγγοβολάει στη μνήμη μου με την ίδια ένταση. Και αυτό, μόνο τυχαίο δεν είναι.
Closer - Intron
Closer - Motel
Closer - Wander