"Breathing in the city, feeling always trapped..."
Έχω εθιστεί στο νέο ομότιτλο δίσκο (μόλις ο τρίτος τους) των Closer (ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα παγκοσμίως (έστω και αν η καταξίωση έχει αργήσει) που καταφέρνει να μας κάνει περήφανους με το γεγονός ότι είναι Έλληνες). Υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι πως θα μεγεθύνω τις ημέρες μου για να προλαβαίνω να τον ακούω περισσότερο. Δικαιολογημένα! Το προηγούμενο τους δισκογραφικό κατόρθωμα κυκλοφόρησε το 2000 (ενώ ένα χρόνο αργότερα (6 Δεκεμβρίου συγκεκριμένα) εμφανίστηκαν για τελευταία φορά στη Θεσσαλονίκη). Η αναμονή λοιπόν άξιζε. Απόλυτα. Ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου! Ο ενθουσιασμός μου παρά τις αμέτρητες ακροάσεις του (υπολογίστε κατά μέσο όρο 7 φορές ημερησίως x εβδομάδα = όχι αμέτρητες) κρατεί καλά. Ο ήχος τους λάμπει, οι συνθέσεις ...Υπομονή (στη θέση σας θα έσπευδα να τον προμηθευτώ για να την αποφύγω!). Mέχρι σύντομα αναπνεύστε... με ένα δείγμα.
