Η άφιξή της νέας κυκλοφορίας, 'You, you're a history in rust', των Καναδών Do make say thing, στα δισκοπωλεία αναμένεται να προκαλέσει χάος ανάλογης έκτασης με εκείνης του PS3 (που προηγήθηκε πριν λίγες εβδoμάδες)! Δείγμα διατίθεται παρακάτω.
Tim Hecker - Whitecaps of white noise II ("Harmony in ultraviolet", υποχρεωτική η επίσκεψη στο website του)
Lullatone - Magical ("Plays pajama pop pour vous", website)
The Twilight sad - 3 seconds of dead air ("The Twilight sad EP", περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ)
iLiKETRAiNS - Stainless steel ("Progress / Reform", website και myspace)
Μήνες πριν την κυκλοφορία του "Whatever people say I am, that's what I'm not" υποψιαζόμουν ότι οι Arctic monkeys θα προκαλούσαν αίσθηση (ή σωστότερα μαζική υστερία). Δικαιολογημένα. Ο ενθουσιασμός τους (και όχι η άριστη μουσική κατάρτισή τους) είναι στοιχείο επιτυχίας. Και όσο και αν η υπερβολικά θετικά αντιμετώπιση από το μουσικό τύπο είναι κάτι που με δε μου αρέσει, δεν μπορώ παρά να δεχθώ ότι έχουν προοπτικές για σπουδαίες κυκλοφορίες. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι το single "Leave before the lights come on" (προτείνω να πιέσετε το διπλανό link) βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τις υπόλοιπες συνθέσεις του.
Δεκαοχτώ ταινίες μικρού μήκους με φόντο το Παρίσι. Δεκαοχτώ διαφορετικές οπτικές γωνίες. Είναι δυνατόν να μας αρέσουν όλες; Μάλλον όχι. Τουλάχιστον αυτό ήταν κάτι που εξ' αρχής περίμενα. Για να μην φλυαρώ (κάτι δηλαδή που λατρεύω) αυτά που με ενθουσίασαν ήταν συνολικά οχτώ. Μεταξύ αυτών εκείνα των αδερφών Κοέν, του Τομ Τίκβερ, του Αλφόνσο Κουαρόν, του Σιλβέν Σομέ και των Φρεντερίκ Ομπουρτέν & Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Υπομονή μέχρι να κυκλοφορήσει σε dvd.
Με τραγούδια σαν και αυτό οι Idlewild ανανεώνουν την πίστη μας ότι το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα ("Make another world". Κυκλοφορεί το Φεβρουάριο) θα είναι αυτό που όλοι επιθυμούμε. Γεμάτο ένταση. Σίγουρα μας ανοίγει την όρεξη και μας θυμίζει την εμφάνισή τους στο club του Μύλου τρία χρόνια πριν.
Αρχικά δυσκολεύομουν να αντιληφθώ τι το ιδιαίτερο είχαν οι Guillemots και κατάφεραν να στρέψουν τα βλέμματα πάνω τους (εμφανισιακά δεν είναι τόσο όμορφοι). Όταν παρακολούθησα τις ηχογραφήσεις του για το blogotheque (και αφού είχα ήδη ακούσει το δίσκο τους μερικές φορές χωρίς επιτυχία) αναθεώρησα. Με μαγνήτισαν! Κατά συνέπεια τo "Through the windowpane" θα βρίσκεται στη λίστα μου (όχι πολύ ψηλά) με τις μουσικές κυκλοφορίες της χρονιάς. Ανάμεσα σε άλλα υπάρχει και το ...
Στιγμάτισαν δημιουργικά τη βραδιά μας, συναυλιακά τη Θεσσαλονίκη και γέμισαν τη βαλίτσα της ψυχής μας με μοναδικά μεταξένια ενδύματα ικανοποίησης! Δύο μέρες μετά και η ευδαιμονία καλά κρατεί. Ποιος θα το περίμενε; Ας βάλουμε όμως μία τάξη στη σύντομη αφήγησή μας.
Ποτέ δε μου άρεσε να διαβάζω την υπόθεση μιας ταινίας πριν τη δω. Κάποιες φορές σημαντικότερο ρόλο στη λήψη της απόφασής μου να επισκεφτώ έναν κινηματογράφο παίζει ο σκηνοθέτης και οι προηγούμενες δουλειές του, άλλες οι ηθοποιοί, η χώρα προέλευσης (!), η δύναμη των αστεριών [αυτές που λαμβάνουν τουλάχιστον τρία από ένα από τα 4 ελληνικά έντυπα ή εφημερίδες (για να αποφύγω τα ονόματα των κριτικών) που εμπιστεύομαι, επιδιώκω να μην τις χάσω], η διεθνής παρουσία, ... Ξέρω, ξέρω πρέπει να εισέλθω στο θέμα!
Διαβάστε τη συνέντευξή τους στο tranzistor, επισκεφτείτε το site τους (για να ακούσετε τραγούδια τους) και προετοιμαστείτε για την εμφάνισή τους στο Art house την 19η του Δεκέμβρη.
Kaiser chiefs; Χα χα χα! Η συναυλία των Film (με support τους Sugarmate και τους Zebra tracks) ήταν απερίγραπτη! Ανταπόκριση από τη χθεσινή μαγική βραδιά στο αυριανό φύλλο μου. Επίσης, εντυπώσεις από το "The science of sleep" του Michel Gondry.
