Όταν πίσω από το σενάριο κρύβεται ο Guillermo Arriaga και τη σκηνοθεσία επιμελείται ο Alejandro Gonzalez Inarritu τότε αποκλείεται η ταινία να μην παρουσιάζει ενδιαφέρον (και για να προχωρήσω ακόμα ένα βήμα παραπέρα να μη σε γοητεύσει). Αργό και βασανιστικό (τόσο για τους πρωταγωνιστές όσο και για τους ακροατές, άρα χρόνος για να ταξινομήσουμε τις σκέψεις μας), με σιωπές γεμάτες δραματική ένταση, με μη γραμμική αφήγηση, με το τρίπτυχο θάνατος, ρατσισμός, μετανάστευση να συνοψίζει τους άξονες στους οποίους αιωρείται η δράση, σε ντοκυμαντερίστικο ύφος, με τη μουσική να ντύνει τις παύσεις. Ίσως πράττω λάθος, ίσως όμως οι δυο τρεις μαροκινές (έτσι γράφεται;) και ιαπωνέζικες λέξεις που ήξερα να με βοήθησαν να βρω την άκρη στη Babel. Εσείς; Εγώ λέω να δοκιμάσετε. Ποιος ξέρει, ίσως συναντήσετε κάτι πολύ... όμορφο, κάτι γεμάτο με νοήματα ή ακόμα και τίποτα!.
Όταν πίσω από το σενάριο κρύβεται ο Guillermo Arriaga και τη σκηνοθεσία επιμελείται ο Alejandro Gonzalez Inarritu τότε αποκλείεται η ταινία να μην παρουσιάζει ενδιαφέρον (και για να προχωρήσω ακόμα ένα βήμα παραπέρα να μη σε γοητεύσει). Αργό και βασανιστικό (τόσο για τους πρωταγωνιστές όσο και για τους ακροατές, άρα χρόνος για να ταξινομήσουμε τις σκέψεις μας), με σιωπές γεμάτες δραματική ένταση, με μη γραμμική αφήγηση, με το τρίπτυχο θάνατος, ρατσισμός, μετανάστευση να συνοψίζει τους άξονες στους οποίους αιωρείται η δράση, σε ντοκυμαντερίστικο ύφος, με τη μουσική να ντύνει τις παύσεις. Ίσως πράττω λάθος, ίσως όμως οι δυο τρεις μαροκινές (έτσι γράφεται;) και ιαπωνέζικες λέξεις που ήξερα να με βοήθησαν να βρω την άκρη στη Babel. Εσείς; Εγώ λέω να δοκιμάσετε. Ποιος ξέρει, ίσως συναντήσετε κάτι πολύ... όμορφο, κάτι γεμάτο με νοήματα ή ακόμα και τίποτα!.
