"Αν είναι να φύγω, ας φύγω πρωί..."
Διάφανα Κρίνα, Active member, Τσοπάνα rave
Βαβυλωνία, 27.05.'06
Photo by Nasos
Για όσους αναρωτιούνται ορίστε τί ακούσαμε (όλοι εμείς οι τυχεροί) από τα Διάφανα Κρίνα.
Διάφανα Κρίνα
Ζωή σαν τη δικιά μου
Απ' τ΄άπειρο σε σένα
Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός
Στό πλάι σου
Σκισμένος χαρταετός
Όπως τα χιόνια
Καινούργιος τόπος
+ Ένα καινούργιο τραγούδι
Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την Κόλαση
Δίπλα σου σαν ... πάντα
Ό,τι απόμεινε απ' την ευτυχία
Όλα αυτά που δε θα δω
Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική
Μέρες αργίας
Μουχλαλούδα: Η μπαλάντα της φωτιάς
Κυριακή των Βαϊων
Μπλε Χειμώνας
(ο Θάνος να συνοδεύει τον Τάσο στα τύμπανα και στο μυαλό μου αλλά και στα αυτιά μου να μου έρχονται σκέψεις και ήχοι αντίστοιχα από τη συναυλία των Liars και τον πανέξυπνα καινοτόμο δίσκο τους "Drum's not dead")
ΥΓ. Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να αιτιολογήσω πώς συγκροτήματα σαν τους Danielson, τους Islands (και τους Animal collective πέρυσι) καταφέρνουν και βγάζουν τόσο παράξενα όμορφους δίσκους. Στο στερεοφωνικό μου βρίσκεται και το "Damaged" των Lambchop. Δεν ξεφεύγουν από το γνώριμο ήχο τους. Υπέροχες οι σκοτεινά μελαχολικές συνθέσεις του "The spell" των The Black heart procession. Όπως και εκείνες του "A hundred miles off" των The Walkmen.