10. Elbow - build a rocket boys!
Συνθέσεις που δομούνται με φειδώ και την αίσθηση του μέτρου, χάρη στην επιδέξια παραγωγή του Craig Potter, ενορχηστρώσεις θεμελιωμένες στη γοητεία της απλότητας, με πιάνο, αναλογικά synths, σφυρίγματα, παλαμάκια, ακόμα και μέσα από την ψυχική ανάταση που προσφέρει η συμμετοχή της νεανικής χορωδίας, Hallé Youth Choir, δίχως να απουσιάζουν οι ρυθμικοί βηματισμοί των drums, οι εμπνευσμένες μελωδίες της κιθάρας, τα πνευστά και τα έγχορδα, με την κάθε νότα να έχει λόγο ύπαρξης και φυσικά, την αφοπλιστικά ρομαντική, εκφραστική ερμηνεία του Guy Garvey και τους στίχους του μέσα από τους οποίους αναπολεί με νοσταλγία το παρελθόν και καταγράφει με ποιητικές αρετές και σοφία, ενατενίσεις που αχνοσβήνουν και μοιάζουν να χάνονται στη σιωπή και μνήμες σκεπασμένες από την αχλή του χρόνου. Το 'build a rocket boys!' είναι ένα καταφύγιο συγκινήσεων που σε τυλίγει στη ζεστασιά της αγκάλης του, όπως ακριβώς συνέβαινε με τις τέσσερις προηγούμενες κυκλοφορίες των Εlbow.
08. Björk - Biophilia
Το σαγήνεμα που σου προξενεί το υπέροχα οικείο 'Biophilia' δεν οφείλεται στους καινοτόμους τεχνολογικούς πειραματισμούς και τις αλληλεπιδραστικές εφαρμογές, αλλά στις έξοχες, μινιμαλιστικά κατανυκτικές μελωδίες που αποπνέουν ζεστασιά και απογειώνονται χάρη στη γυναικεία χορωδία, στη σεμιναριακή χρήση των παύσεων και της σιωπής, στα ηλεκτρονικά beats, στα synths, στου απρόσμενους χτύπους των κρουστών και φυσικά, στην καταπληκτική, ιδιαίτερη, παραμυθένια φωνή της Björk.
Björk - Moon
07. St. Vincent - Strange MercyΤο δημιουργικό αποτύπωμα της St. Vincent παραμένει το ίδιο ευφυές και στις έντεκα συνθέσεις του 'Strange Mercy', της τρίτης κυκλοφορίας της, με την ακόμα πιο ανατρεπτική προσέγγιση και τις αξιοθαύμαστες ενορχηστρώσεις, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται η βελούδινη φωνή και η ηλεκτρική κιθάρα της, με τις ευφάνταστες, απρόσμενες και ενδελεχείς μεταβολές ρυθμού, τα στιχουργικά αποκόμματα σκέψεων και μνήμης από σκηνές κινηματογραφικών ταινιών, προσωπικών εμπειριών, στιγμών καθημερινότητας και νοερών εικόνων μέσα από την ανάγνωση βιβλίων και τις μελωδίες που δίνουν το έναυσμα για να εκπυρσοκροτήσουν πυροτεχνήματα αγαλλίασης και να φωτίσουν το συναισθηματικό μας κόσμο.
06. Tim Hecker - Ravedeath, 1972
Έχοντας καταφέρει πέντε φορές στο παρελθόν να μας πλανεύσει με ambient και drone ρυθμούς και να μας προσελκύσει σε ιδεατές χώρες, όπου τα ραδιόφωνα είναι παγιδευμένα στη συχνότητα της αγάπης και εκπέμπουν αδιάκοπα, επαναλαμβανόμενα loops, ο Tim Hecker, εκμεταλλευόμενος την ακουστική της εκκλησίας στην οποία ηχογραφήθηκε το 'Ravedeath, 1972' και τη βοήθεια του Ben Frost, συνεχίζει να μελετά τις δονήσεις της σιωπής και να προσεγγίζει αισθήματα μέσα από μελωδίες και θορύβους, αναδιαμορφώνοντας παραμορφωμένους ήχους με αρχιτεκτονική ακρίβεια και αυτοσχεδιάζοντας με όργανο, χωρίς όμως να εγκαταλείπει το πιάνο, το laptop του και τους ενισχυτές. Η διάρκειας 52 λεπτών κυκλοφορία μοιάζει να κυλά σαν μουσικές σταγόνες φθινοπωρινής βροχής που ολισθαίνουν αργά στο παράθυρο πριν ποτίσουν το έδαφος, συνενωθούν και σχηματίσουν ένα ασύλληπτης εμπνεύσεως κομψοτέχνημα, αποζημιώνοντάς μας σε κάθε ακρόαση, ενώ το ίδιο απαραίτητο είναι το 'Dropped pianos', η συλλογή των αριστοτεχνικά πανέμορφων προσχεδίων και πρόδρομων ηχογραφήσεων, βασισμένων στις υποβλητικές μελωδίες του πιάνου με περιορισμένες στο ελάχιστο τις ψηφιακές παρεμβάσεις.

05. Destroyer - Kaputt
Νοσταλγικά ρομαντικές αφηγήσεις με την εκφραστική ερμηνεία του Dan Bejar (συχνά πυκνά και με τη φωνή της Sibel Thrasher) που σε εκπλήσσουν με τις λεπτομέρειές τους, εύγλωττες, με ύφος μυθιστορηματικό, μνήμες που ανασύρονται μέσα από σκόρπιες σημειώσεις, φωτογραφίες, συρτάρια με αντικείμενα αγάπης στριμωγμένα στο βάθος, αχνούς ήχους, άδεια μπουκάλια, μουντζουρωμένες λέξεις στο χαρτί,... στην προσπάθειά του να μην αφήσει το χρόνο στο διάβα του να εξαφανίσει όσα είναι σημαντικά να μην ξεχάσει, ενορχηστρώσεις μελαγχολικές, μα μαγευτικά ατμοσφαιρικές όπου synths, ambient και ηλεκτρονικοί ήχοι χορεύουν αγκαλιά με μουσικά όργανα σε disco ρυθμούς, αλληλένδετες συνθετικές δομές που αναδεικνύονται από jazz και funky αυτοσχεδιασμούς χάρη στο σαξόφωνο, το φλάουτο, την τρομπέτα και το groovy μπάσο αντίστοιχα, με τις διάκριτες μελωδίες της κιθάρας του Nicolas Bragg και τους μόνιμους συνεργάτες του John Collins και Dave Carswell να αναλαμβάνουν την ηχογράφηση και τη μίξη, να υιοθετούν νέες τεχνικές παραγωγής και να συνεισφέρουν σε ένα μαγευτικό τελικό αποτέλεσμα.
04. Wild beasts - Smother
Οι Wild beasts με προσεγμένα απογυμνωμένες ενορχηστρώσεις, μαγευτικά παιχνιδιάρικους ήχους των κρουστών και της drum machine, διάχυτο ρομαντισμό, κιθάρες, synths και πιάνο να επιφυλάσσουν μεταξένιες, μελωδικές εκπλήξεις και ρυθμούς που εγκαθίστανται στη μνήμη σου, μας σαγηνεύουν με το ήδη κλασικό 'Smother'. Το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα εντοπίζεται για ακόμα μία φορά στις ερμηνείες, όπου η μία συμπληρώνει υποδειγματικά την άλλη. Ο Hayden Thorpe προικισμένος με αξιοθαύμαστες εκφραστικές αρετές και με απολύτως ελεγχόμενο vibrato, θεατρικότητα και λυρισμό διηγείται με ευαισθησία και αισθησιασμό για την πολυπλοκότητα των σχέσεων και των επιθυμιών, μέσα από στίχους που λαμπυρίζουν έντονα στον έναστρο συναισθηματικό ουρανό, καθώς ο Tom Fleming με διαφορετικό εύρος φωνητικών συχνοτήτων αγγίζει την ψυχή σου με εξίσου καθηλωτικό τρόπο.
03. Snowman - AbsenceΤο 'Absence' συνιστά το απολύτως αριστουργηματικό σε σύλληψη, κύκνειο δισκογραφικό άσμα των Snowman, για όλα εκείνα τα συναισθήματα που είναι αδύνατον να αποτυπωθούν με λέξεις, το οποίο υλοποιείται με επιδεξιότητα και ευφυΐα και αντηχεί με την ίδια απροσδιόριστη γοητεία των προηγούμενων δύο κυκλοφοριών τους. Μελωδικοί επαναλαμβανόμενοι στρόβιλοι χωρίς την ένταση του παρελθόντος με συνταρακτικά επιβλητικούς χτύπους των drums, synths και παραμορφωμένες στη μίξη κιθάρες να διαποτίζουν την εύθραυστη, ευμετάβλητη, μυστηριώδη αύρα του και φωνητικά, μουρμουρητά και υποβλητικά χορωδιακά μέρη να ακούγονται από το βάθος σαν μια απόμακρη ανάμνηση.
02. PJ Harvey - Let England shake
Το 'Let England shake' είναι ένα συγκλονιστικό έργο τέχνης με υποδειγματικές στιχουργικές και μουσικές αφηγήσεις, μία πένθιμη ελεγεία για τον πόλεμο, τη βάναυση ανθρώπινη φύση, την απογοητευτική, επικρατούσα πολιτική κατάσταση, τη βία, τις συγκρούσεις και τις ταραχές με φόντο ένα αισιόδοξα ελπιδοφόρο, ηχητικό σκηνικό, στο οποίο ανθοφορούν πανέμορφες μελωδίες, ένας αναμφισβήτητος θρίαμβος αποτέλεσμα της υπεροχής, της δεξιοτεχνίας και της εφευρετικότητας της PJ Harvey!
01. Radiohead - The king of limbs
Όπως αναμενόταν, μας εξέπληξαν για ακόμα μία φορά με μία ασύγκριτα αψεγάδιαστη, ελκυστική, αριστοτεχνική, εξαίσια, μεγαλειώδης, πολύπλοκη, τολμηρή, επιδέξια, ηχητικά περιπετειώδης κυκλοφορία, με δύο εξίσου σπουδαία singles ('Supercollider / The butcher' & 'The daily mail / Staircase') και την εξαιρετική τους εμφάνιση στο 'From the Basement', η οποία μέσα στο Δεκέμβριο απέκτησε φυσική υπόσταση.