'No one can ever know'
Οι The Twilight sad πειραματίζονται στο 'No one can ever know' με αναλογικά synths και samples για να παράγουν όχι απλά έναν παλιομοδίτικα παγερό, ηλεκτρονικό ήχο, αλλά ένα ουσιαστικό και παράλληλα διαφορετικό σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους μουσικό αποτέλεσμα, αν και τουλάχιστον εξίσου εκπληκτικό, με τις ενορχηστρώσεις να μη βασίζονται πλέον σε παραμορφώσεις και αντηχήσεις, με σύντομες industrial παρακάμψεις, με τον Andrew Weatherall να συμβάλλει με τις γνώσεις και την αισθητική του στις εντυπωσιακές ρυθμικές αλλαγές, με τα κρουστά να υποστηρίζουν αυτή την ξεχωριστή κατεύθυνση, δίχως να εκλείπουν οι υπέροχες μελωδίες, τα βασανιστικά, συναισθηματικά αδιέξοδα και οι αναμνήσεις του James Graham, όπως αποτυπώνονται στα εννιά νέα στιχουργικά του σενάρια, όπου οι ακροατές καλούνται για ακόμα μία φορά να συμπληρώσουν τα κενά και να αποσαφηνίσουν το νόημά τους και αναδεικνύονται χάρη στην όπως πάντα παθιασμένη ερμηνεία του!
