Το 'Organ music not vibraphone like I'd hoped', η ολοκληρωμένη απόπειρα του αγαπημένου Spencer Krug ως Moonface συνιστά έναν ακόμα αλάνθαστα συναρπαστικό συνδυασμό παλιομοδίτικων μελωδιών σε όργανο, σε αντίθεση με τη μαρίμπα που είχε επιλέξει στο 'Dreamland EP: Marimba and shit-drums', beats σε drum machine, υπνωτικά επαναλαμβανόμενων bleeps και αντιθέσεων, γλαφυρών φωνητικών, περίπλοκων ηχητικών διαδρομών και πανέμορφα εμπνευσμένων ενορχηστρώσεων που καταλήγει χάρη στην αστείρευτη δημιουργικότητά του, όπως αποδεικνύουν οι δισκογραφικοί θρίαμβοι ('Dragonslayer', 'Random spirit lover' και 'Shut up I am dreaming') με τους Sunset rubdown, οι σπουδαίες συμπράξεις του ('Enemy mine' και 'Beast moans') με τους φίλους του Dan Bejar και Carey Mercer ως Swan Lake και η επιτυχία με τους Wolf parade σε πέντε καταπληκτικές συνθέσεις μεγάλης διάρκειας και άλλης μίας που μας χαρίζει μέσω της ιστοσελίδας του, οι οποίες αφθονούν και πάλι σε ιδέες. Άμεσα διαθέσιμο σε ψηφιακή μορφή με την προπαραγγελία του.
Το 'Organ music not vibraphone like I'd hoped', η ολοκληρωμένη απόπειρα του αγαπημένου Spencer Krug ως Moonface συνιστά έναν ακόμα αλάνθαστα συναρπαστικό συνδυασμό παλιομοδίτικων μελωδιών σε όργανο, σε αντίθεση με τη μαρίμπα που είχε επιλέξει στο 'Dreamland EP: Marimba and shit-drums', beats σε drum machine, υπνωτικά επαναλαμβανόμενων bleeps και αντιθέσεων, γλαφυρών φωνητικών, περίπλοκων ηχητικών διαδρομών και πανέμορφα εμπνευσμένων ενορχηστρώσεων που καταλήγει χάρη στην αστείρευτη δημιουργικότητά του, όπως αποδεικνύουν οι δισκογραφικοί θρίαμβοι ('Dragonslayer', 'Random spirit lover' και 'Shut up I am dreaming') με τους Sunset rubdown, οι σπουδαίες συμπράξεις του ('Enemy mine' και 'Beast moans') με τους φίλους του Dan Bejar και Carey Mercer ως Swan Lake και η επιτυχία με τους Wolf parade σε πέντε καταπληκτικές συνθέσεις μεγάλης διάρκειας και άλλης μίας που μας χαρίζει μέσω της ιστοσελίδας του, οι οποίες αφθονούν και πάλι σε ιδέες. Άμεσα διαθέσιμο σε ψηφιακή μορφή με την προπαραγγελία του.
0 Comments »
Δημοσίευση σχολίου