"I will leave this world in pieces..."

Οι I Like Trains (που μοιάζουν να εγκαταλείπουν τη γραφή τους ονόματός τους ως iLiKETRAiNS) διασχίζουν γραμμές με πυκνές ενορχηστρωτικές διακλαδώσεις, με την ένταση να οικοδομείται και να κλιμακώνεται αργόσυρτα με τρόπο αντίστοιχο με τη λειτουργία των ατμομηχανών, ξεδιπλώνουν με μέτρο και ακρίβεια τις βασανιστικά μελοδραματικές μελωδίες τους και τις αναδεικνύουν ιδανικά με παραμορφώσεις, πένθιμα ασπρόμαυρους (κάποιες φορές με τη συνδρομή εγχόρδων και πνευστών (αν και ο Ashley Dean που έπαιζε κόρνο αποχώρησε από το συγκρότημα)) ήχους και ομιχλώδεις εμβατηριακούς ρυθμούς, ενώ λίγο πριν καταλήξουν στον εκπληκτικά μαγευτικό προορισμό τους διέρχονται από εντυπωσιακές κιθαριστικές σήραγγες. Τα σκηνικά αβεβαιότητας, απόγνωσης και απελπισίας μέσα στα οποία είναι ασφυκτικά παγιδευμένοι οι χαρακτήρες των ιστοριών που αφηγούνται αντανακλώνται πλήρως στη βαθιά λυρική ευαισθησία της μουσικής τους και στην ερμηνεία του Dave Martin που ξεχειλίζει από πάθος σε τέτοιο βαθμό που διαστέλλει την τραγικότητα των συνθέσων τους. Το 'He who saw the deep', το οποίο αναμένεται να βρει θέση δίπλα στα έξοχα 'Progress - Reform' και 'Elegies to lessons learnt' τον Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει όπως συνέβη με το single, 'Sea of regrets' από τους ίδιους. Αυτή τη φορά η προσέγγιση είναι διαφορετική (περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες εδώ). Τα πρώτα δείγματα επιβεβαιώνουν ότι και πάλι θα μας συναρπάσουν!