"Tell me how you lose this feeling..."

Η εξάχρονη δισκογραφική απουσία των Autolux δεν ήταν αρκετή για να κλυδωνίσει τη σχέση μας που στιγματίστηκε με το θαυμάσιο 'Future Perfect'. Μια κυκλοφορία με ανατρεπτική διάθεση και βλέμμα στον ήχο του παρελθόντος που ξεπερασε όμως τις προσδοκίες μας χάρη στις αξέχαστα θορυβώδεις, μελωδικές εμπνεύσεις των τραγουδιών, στη μηχανική ακρίβεια και στην τεχνική αρτιότητα με την οποία χτυπούσε τα drums η Carla Azar, στη δυναμική του μπάσου & στις ονειρικές διαστάσεις των φωνητικών του Eugene Goreshter (με τη συμβολή των υπολοίπων δύο μελών του συγκροτήματος) και στις κιθαριστικές παραμορφώσεις και κλιμακώσεις του Greg Edwards που φωταγωγούσαν και αναδείκνυαν τις συνθέσεις. Μετά από δεκάδες ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες ενίσχυσαν τη φήμη τους, προβλήματα με την εύρεση στέγης προώθησης και διανομής και αρκετές αναβολές, παρ' όλο που το υλικό ήταν διαθέσιμο εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια πλησιάζει η στιγμή (αναμένεται στις 3 Αυγούστου) που θα ακούσουμε (επιτέλους) το 'Transit Transit'. Τα "Supetoys" και "Audience No. 2" συνιστούν τα πρώτα δύο, εξ' ίσου υπέροχα δείγματα!


Autolux - Audience No. 2

Autolux - Blanket (from 'Future Perfect')


Autolux - Future Perfect (from 'Demonstration EP')



On rotation

Follow their traces