Analyse
"A self-fulfilling prophecy of endless possibiltyyour warning rings across the street in algebra, in algebra.
The fences that you cannot climb, the sentences that do not rhyme
in all that you can ever change, the one you're looking for it gets you down.
There's no spark, no light in the dark. It gets you down.
You travel far, what have you found?
That there's no time to analyse, to think things through, to make sense
Like candles in the city, you'll never look so pretty,
while powercuts and blackouts sleeping like babies.
It gets you down. You're just playing a part, you're playing a part
There's no time to analyse"
There's no time to analyse"
Το αγαπημένο μου (αυτόν τον καιρό) τραγούδι από το αριστουργηματικό "The eraser" του Thom Yorke. Σχεδόν τριψήφιος ο αριθμός των ακροάσεων του.
Ο Thom Yorke κατάφερε να συλλέξει τα πιο εκλεκτά beats, να τραγουδήσει όσο παθιασμένα μπορεί, να επανεφεύρει τον όρο μουσική καινοτομία και όλα αυτά να τα σερβίρει με μία γερή δόση βραδινής μελαγχολίας. Η απόλυτη συναισθηματική εμπειρία γεμάτη γοητευτικές εκπλήξεις. Ηλεκτρονικά μέρη που σε αιχμαλωτίζουν, πανέμορφες μελωδίες βασισμένες στο πιάνο, φωνή διαμάντι, ερμηνείες και στίχοι βυθισμένα στη θλίψη. Και με ένα εξώφυλλο αισθητικό κομψοτέχνημα. Και όλα αυτά μέσα σε 42 λεπτά. Νομίζω ότι δύσκολα θα καταφέρει να τον ξεπεράσει οποιαδήποτε άλλη κυκλοφορία (τουλάχιστον για φέτος. Για του χρόνου βλέπουμε (νέο δίσκο των Radiohead)).
θα συμφωνήσω σε όλα, αλλά μου χει κολλήσει το 9.
Κάθε φορά και διαφορετικό κομμάτι με ενθουσιάζει. Αυτόν το καιρό το αγαπημένο μου και εμένα είναι το Cymbal rush.