"You told me it'd get better, but I know you're wrong"

"...in terms of volume the first four songs on ‘Forget The Night Ahead’ are as powerful as anything on the debut, but so much greater is the detail in each offering, the separating of elements so that each instrument has a clearer space within which to flex, that it’s almost immediately apparent that it’s a substantial step forward - several, even - in their songwriting development... It already sounds like one of the year’s finest domestic long-players."
Τα βασικά υλικά δόμησης των νέων συνθέσεων των The Twilight sad παραμένουν τα ίδια (αν και με απολαυστικές προσθήκες). Ο άνεμος της απόγνωσης και της απελπισίας, όπως αποτυπώνεται στους στίχους, αλλά και τα αρώματα των ηχητικών παραμορφώσεων μπερδεύονται με τις πλούσιες μυρωδιές που αναδύουν οι έντονες, κιθαριστικές καταιγίδες τους, οι συννεφιασμένες μελωδίες και τα φωνητικά του James Graham. Το "Forget the night ahead" θα συγκλονίσει. Περισσότερα διαβάστε εδώ.

The Twilight sad - I became a prostitute (new single)

The Twilight sad - In the blackout (b-side from "I became a prostitute")

The Twilight sad - Reflection of the television (from "Forget the night ahead")





"You don't exist, if I don't see you"

Χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου EP τους και αφού είχε προηγηθεί μια παύση σχεδόν διετούς διάρκειας (λόγω της χιλιομετρικής απόστασης που χώριζε και δυσκόλευε την επικοινωνία των πέντε μουσικών από τον Καναδά), οι Reverie sound revue πείσμωσαν και αποφάσισαν να συνεχίσουν (ανταλλάσσοντας ιδέες με email), με σκοπό να αποτυπώσουν δισκογραφικά τη συνεργασία τους. Αποτέλεσμα; Έντεκα συναισθηματικά ονειρικές, καραμελωμένες συνθέσεις, έντεκα pop, μελωδικές αφηγήσεις με παιχνιδιάρικες κιθάρες και έξοχα ρυθμικά drums, φωτεινά πλήκτρα και θεσπέσια φωνητικά από την Lisa Lobsinger (των Broken social scene*, οι οποίοι βρίσκονται σε στάδιο ηχογραφήσεων με την παραγωγή να αναλαμβάνει ο John McEntire). Θα σε ξαφνιάσουν ευχάριστα.


* Όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτό το θαυμάσιο συγκρότημα έχουν κυκλοφορήσει δίσκο είτε προσωπικό, είτε ως μέλη άλλου συγκροτήματος. Ενδεικτικά αναφέρω τους Kevin Drew, Feist, Charles Spearin (Do make say think), Evan Cranley (Stars), Andrew Whiteman (Apostle of Hustle), Brendan Canning, ...



"My love was untrue, now all I have is you"

Στο δεύτερο δίσκο τους, "It's not how far you fall, it's the way you land" οι Soulsavers (Rich Machin και Ian Glover) επέλεγαν να πειραματιστούν με τους ήχους και τα μουσικά είδη, δημιουργώντας σκοτεινή ατμόσφαιρα κυρίως με ηλεκτρονικά μέσα, πιάνο, drums και πλήκτρα, αφήνοντας παράλληλα την επιβλητική και υποβλητική ερμηνεία του Mark Lanegan (με τη βοήθεια μιας gospel χορωδίας, του Jimi Goodwin των Doves και του Will Oldham) να δώσει βάθος και να χρωματίσει τις συνθέσεις με μουρμουρητά και τη χροιά της φωνής του. Το αποτέλεσμα ήταν καθηλωτικό.
Η συνταγή της επιτυχίας στο "Broken" που αναμένεται τέλη Αυγούστου δεν αλλάζει και υπόσχεται νέες συγκινήσεις. Εκλεκτές προσθήκες οι Jason Pierce, Mike Patton, Richard Hawley και Gibby Haynes (Butthole surfers). Προάγγελος αποτελεί το 7" "Sunrise", όπου περιέχονται δύο εναλλακτικές μουσικές αναγνώσεις τραγουδιών του Mark Lanegan και του Will Oldham.

Soulsavers - You will miss me when I burn (from "Sunrise")

Soulsavers - Sunrise
(from "Sunrise")

Soulsavers - Revival (from "It's not how far you fall, it's the way you land")

Soulsavers - Spiritual (from "It's not how far you fall, it's the way you land")



"(Please) Lose yourself in me"

Με σχεδία την αγάπη τους για το shoegaze και τις κιθαριστικές μελωδίες και πανιά τον ενθουσιασμό, τη διάθεση για πειραματισμό και τις ατέλειωτες ώρες πρόβας, οι 93MillionMilesFromTheSun μας παρασύρουν στη ρυθμική δίνη του θορύβου, ψιθυρίζουν μελαγχολικούς στίχους, αφήνουν τον ηλεκτρισμένο άνεμο να σηκώσει κύματα παραμορφώσεων, αυξάνουν την ένταση και την εγκαταλείπουν μέχρι να αργοσβήσει στο ακρογιάλι. Όχι μόνο δε ναυαγούν στην ομώνυμη, χορταστικής διάρκειας (αγγίζει τα 80 λεπτά) πρώτη, δισκογραφική τους κυκλοφορία, αλλά καταφέρνουν να αναδείξουν τις ικανότητές τους και να μας θαμπώσουν με ένα ήχο περιπετειώδη (κοντά σε αυτόν των εξαιρετικών Air formation), ιδανικό για εντυπωσιακές ζωντανές εμφανίσεις και μια δυναμική που μοιάζει ανεξάντλητη. Σχεδόν αριστούργημα.

93MillionMilesFromTheSun - Take me away

93MillionMilesFromTheSun - Brighten the sky/Room 1



"Υou don't have to write at all, you don't have to make a call. Ι know that you will come again and again..."

Οι The Pains of being pure at heart συνθέτουν όμορφα τραγούδια, στα οποία αποτυπώνεται η εφηβική αθωότητα, οι μουσικές επιρροές, η ενέργεια και ο ενθουσιασμός τους. Η αστραφτερά ονειρική, κιθαριστική pop τους με τα shoegaze στοιχεία, οι ξεσηκωτικές μελωδίες, οι οποίες είναι επικαλυμμένες με φωνητικά από μέλι άριστης ποιότητας, οι ενορχηστρώσεις με τη διακριτική παρουσία των πλήκτρων και τα ρυθμικά drums αναμένονται να λάμψουν απόψε στο Gagarin205.

The Pains of being pure at heart - Come Saturday (BBC session)

The Pains of being pure at heart - Live on WOXY

The Pains of being pure at heart - Stay alive

The Pains of being pure at heart - Everything with you

The Pains of being pure at heart - Doing all the things that wouldn't make your parents proud



"Did you hear the wind of dream just passing by?"

Ο Sébastien Schuller εξορύσσει προσεκτικά από το ορυχείο του δέκα πολύτιμους μελωδικούς λίθους που αναδίδουν αρώματα κινηματογραφικής μελαγχολίας, δέκα ρομαντικές συνθέσεις βασισμένες στο πιάνο και τα ηλεκτρονικά με τα φωνητικά να αιωρούνται από πάνω τους, τις οχυρώνει σε μια θήκη με ένα όμορφο εξώφυλλο και μας προσκαλεί σε μια ξενάγηση σε καταπράσινους ηχητικούς λόφους με φόντο την ομίχλη. Το "Evenfall" είναι μια απολαυστικά θαυμάσια κυκλοφορία που είναι αδύνατο να αποχωριστείς.

Sébastien Schuller - Open organ

Sébastien Schuller - High green grass

Sébastien Schuller - 1978 (from "Happiness")



"There is no place for the passionate, romantic lover in today's world..."

Σύντομες εντυπώσεις:


Με πυξίδα
τη θεατρικότητα, την έμπνευση, τη μουσική τους παιδεία, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα και μαγνητική βελόνα την αφήγηση της βαθιάς συναισθηματικής ιστορίας του He & της She, οι (σπουδαίοι) 2l8 πέτυχαν για ακόμα μία φορά να φτάσουν στο προορισμό τους (αν και ο ηχητικός εξοπλισμός του χώρου αποδείχθηκε ανεπαρκής) και να κατακτήσουν μία θέση στις αναμνήσεις μας (στις δικές μου σίγουρα, μιας και το περιορισμένο κοινό, που έκανε τη Βαβυλωνία να μοιάζει τεράστια, δεν έδειξε ιδιαίτερο ενθουσιασμό).

Περισσότερα διαβάστε εδώ, αποκτήστε το He & She, angry enough to keep loving in the Dark Ages και μη τους χάσετε αύριο στο Synch. Μέχρι τότε, απολαύστε ένα live ακουστικό set που μεταδόθηκε πριν λίγο στην εκπομπή της Εύας Κουσιοπούλου, 'Η ζωή όπως μας αρέσει', στον 9,58 της ΕΡΤ3 (διαδικτυακά εδώ).


Ακούστηκαν:
The nameless faces
You walk on empty streets now, holding your heart in your hands
Lazy lover
A moment!!!
Excuse me, but I just have to explode
Wings break heat image
Still ignoring me?

Το "Apples on an orange tree" πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό μουσικό ανάγνωσμα (το οποίο καθυστέρησα να εντοπίσω) με έξοχα σκοτεινές ενορχηστρώσεις, πλήθος οργάνων και συνθέσεις, όπου οι ακτίνες της ψυχεδέλειας διαθλώνται πάνω σε ανατολίτικους παραδοσιακούς ήχους (&ιστορίες) και τα σταγονίδια ηλεκτρονικών παραμορφώσεων δίνουν νέες αποχρώσεις στην art rock ατμόσφαιρα. Απλά, υπέροχο!
Οι Sleepin pillow αναγκάστηκαν να συντομεύσουν την εμφάνισή τους (ας όψεται η κλήση της αστυνομίας από δυσαρεστημένους κατοίκους της περιοχής) και δυστυχώς, πρόλαβαν να παρουσιάσουν μόλις πέντε αντιπροσωπευτικά δείγματα (μεταξύ άλλων τα "Rise", "Amplifier in my heart", "The black sea", "Apples on an orange tree") με το θέαμα να συμπληρώνεται από visual προβολές. Κρίμα!




"Time breaks everything I hide"

Ένα άψογα φωτισμένο πορτραίτο ορχηστρικής μουσικής, ένας ανεμόμυλος με post rock, ambient, ηλεκτρονικά πτερύγια, αλεσμένα samples, θαυμάσια μουρμουρητά πιάνου και πλήκτρων, με τον ηλεκτρισμό και τις μελωδίες ως άξονες περιστροφής και την ελπίδα ότι με κάθε ακρόαση η καρδιά θα χτυπάει σαν ταμπούρλο.


1. Mono - Ashes in the snow ("Hymn to the immortal wind")

2. Crippled black phoenix - Time of ye life / Born for nothing / Paranoid arm of narcoleptic empire ("200 tons of bad luck")
3. Isis - Threshold of transformation ("Wavering radiant")
4. Maybeshewill - Co-conspirators ("Sing the word hope in four-part harmony")
5. Redjetson - Soldiers & dinosaurs ("Other arms")
6. Worriedaboutsatan - All things but you are silent ("Arrivals")
7. Peter Broderick - Part 7: The path to recovery ("Music for Falling from trees")
8. Helios - Bounce dive ("Unreleased Vol. 1")
9. Ólafur Arnalds - Raein ("Found songs")
10. Toma - Christmas at home ("As we fall into static our hearts sing")



"See yourself, your image in the eyes of someone else..."

Με νέο παραγωγό, αλλαγή ηχητικής διάθεσης (σε σχέση με τον παρορμητισμό, τον ενθουσιασμό, τα synthesizer και την ένταση του "Strange house" που όμως δεν κατάφερνε να σε κερδίσει), μελαγχολικούς ρυθμούς και διαφορετική δισκογραφική εταιρεία, το αξιόλογο "Primary colours" αποτελεί την αφορμή για να βρεθεί κανείς απόψε το βράδυ στο Gagarin 205!

The Horrors - Who can say (from "Primary colours")

The Horrors - I can't control myself
(from "Primary colours")

The Horrors - You could never tell (bonus track from "Primary colours")

The Horrors - Gloves (from "Strange house")

The Horrors - Little victories (from "Strange house")





"Thoughts on a... music release (in a... blog, June 2009)"

Πριν το "Until the Earth begins to part" (που θα λατρέψουν όσοι τους ενθουσιάζουν οι Nick Cave & the Bad seeds, The Waterboys, Murder by death και Okkervil river) προηγήθηκαν αμέτρητες συναυλίες (σχεδόν για 18 μήνες), demo κυκλοφορίες, singles, EP μέχρι να φτάσει η στιγμή που οι Broken records (εναλλακτικά, η παρέα των εφτά μουσικών από την Σκωτία) θα υπογράφαν στην 4AD. Δίσκος με δέκα μελαγχολικά οργισμένες και μελωδικά επικές συνθέσεις στις οποίες εικονογραφούν τη δραματική ένταση με αφηγήσεις και ιστορίες για το θάνατο, την απάθεια, το θυμό, αλλά και την ελπίδα. Δέκα ορχηστρικά παθιασμένα τραγούδια με εναλλαγές στο ρυθμό που σε εκπλήσσουν, με φωνητικά που συνδυάζονται με το πιάνο, το ακορντεόν και πλήθος ακόμα οργάνων και τα πνευστά (η τρομπέτα συναρπάζει) & τα έγχορδα να κορυφώνουν τον κινηματογραφικό ρομαντισμό. Και όπως συνηθιζόταν παλιότερα (με την ετικέτα στο εξώφυλλο), ακούγεται δυνατά!


Broken records - Slow parade (αγαπημένο τραγούδι του Jamie Sutherland)

"I wanted to get that sense of excitement of the first time you clocked on somebody you really want to be with. It’s supposed to be wilfully, stupidly romantic and it seems to make other people feel the same way and that’s why we finish with it. No matter what you do throughout the whole set if you finish on that song people will always leave on a good note and feel slightly more goodwill to their fellow man... I get a lot of fun from playing it. I’d still like to play it when I’m old… if we’re still doing this when I’m old!" (απόσπασμα από συνέντευξη στο The pop cop)

Follow their traces