"Children of men"
Καθηλωτική από την αρχή ως το τέλος. Αλληγορικό σενάριο (σε κάποια σημεία μου θύμισε το V for Vendetta) βασισμένο στο μυθιστόρημα του P.D. James. Ο κόσμος πνίγεται στα σκουπίδια, οι μετανάστες θεωρούνται μιάσματα, η στειρότητα είναι γεγονός, ο πολιτισμός πεθαίνει. Η ελπίδα στην κοιλιά μιας μαύρης γυναίκας. Εξαιρετική ερμηνεία από τον Michael Caine (ίσως του χρόνου να τον δούμε στα Όσκαρ για β' ανδρικό ρόλο), καταιγιστικοί οι ρυθμοί, απογειωτική η σκηνοθεσία του Alfonso Cuarón (υπερέβη τις προσδοκίες μου). Φινάλε δάκρύβεχτο (ή τουλάχιστον στο σημείο που αντιλαμβάνονται οι μετανάστες και οι στρατιώτες την γέννηση του μωρού θα δυσκολευτείς να κρατήσεις τα δάκρυά σου). Σε κάθε περίπτωση θα συγκινήσει! Εγώ πάντως θα την ξανάβλεπα.
ΥΓ. Σε κάποιο σημείο της ταινίας ακούγεται και το "Life in a glasshouse" των Radiohead.